23 Σεπτεμβρίου 2008

Η ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΣΤΗΝ ΑΣΙΑ: ΜΑΧΗ ΣΤΟΝ ΓΡΑΝΙΚΟ ΠΟΤΑΜΟ, ΜΑΧΗ ΣΤΗΝ ΙΣΣΟ ΤΗΣ ΚΙΛΙΚΙΑΣ



Η Στρατηγική Ιδιοφυία του Αλεξάνδρου σε συνδυασμό με την αποφασιστικότητά του τον έκαναν ανίκητο, διότι ο ίδιος ήταν μια ενσάρκωση του Ανίκητου Ήλιου! Αφού εξασφάλισε τα Βόρεια Σύνορα της Ελλάδος, ενεργοποιώντας "το αρχαίο Τόξο του Περσέως", στράφηκε προς την εκκαθάριση του εσωτερικού μετώπου: Θηβαίοι! Στάθηκε τρομερός αλλά και δίκαιος στην τιμωρία εκείνων που πάντοτε αναστάτωναν τά εσωτερικά πράγματα της Ελλάδος! Μόνο τότε, και αφού είχε εκλεγεί "Στρατηγός Αυτοκράτωρ" των Ελλήνων στο Συνέδριο των Ισθμίων, ξεκίνησε την Μεγάλη του Εκστρατεία για την Κατάκτηση της Ανατολής: Απελευθέρωση των Ελληνικών πόλεων της Μικράς Ασίας, Παλαιστίνης και Φοινίκης και Τιμωρία της Περσικής Ύβρεως! Τα πέτυχε και τα δύο! Και πολύ περισσότερα από αυτά! Σε όσες Μάχες και αν έδωσε στέφθηκε Νικητής!
Αλέξανδρος, ο Έλληνας Αργεάδης Μακεδόνας, ο Φιλόσοφος της Δράσης! Ανήκει στην Χορεία των Ηρώων του Ελληνικού Γένους εσαεί!

Υ.Γ. Επειδή η Ιστορία "επαναλαμβάνεται"... Προσοχή με του σημερινούς "Θηβαίους", οι οποίοι και... πολυπληθέστεροι εμφανίζονται και... συνασπισμένοι και... με μεγάλη οικονομική στήριξη από τους εχθρούς του Ελληνισμού, όπως και τότε!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΟΙ 10 ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 7 ΗΜΕΡΩΝ

Ειπόντος τινός:
«Ω, Λεωνίδα, προς πολλούς μετ' ολίγων διακινδυνεύσων ούτως πάρει;»
Λεωνίδας έφη: «Ει μεν οίεσθέ με τωι πλήθει δειν πιστεύειν, ουδ' η πάσα Ελλάς αρκεί -βραχεία γαρ μοίρα του εκείνων πλήθους εστίν- ει δε ταις αρεταίς, και ούτος ο αριθμός ικανός


Όταν κάποιος του είπε:
«Με τόσους λίγους έρχεσαι, Λεωνίδα, να διακινδυνεύσεις απέναντι σε τόσους πολλούς;»
Ο Λεωνίδας είπε: «Αν πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο πλήθος, δεν αρκεί ούτε ολόκληρη η Ελλάδα -αφού αποτελεί μικρό μέρος σε σχέση με το πλήθος εκείνων. Αν όμως πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στις αρετές του καθενός, τότε και ο αριθμός αυτός είναι ικανός


(Πλούταρχος, Λακωνικά Αποφθέγματα)

Μανθάνειν ἐν μὲν τῷ Οὐρανῷ τὸ ὁρᾶν, ἐν δὲ τῇ Γῇ τὸ ἀναμιμνήσκεσθαι.

Μακάριος ὁ διὰ τῶν Μυστηρίων διελθών, οὗτος γιγνώσκει τῆς ζωῆς τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν σκοπόν!

Ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖνα εἶσ’ ὑπὸ χθόνα· οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν!


Πίνδαρος, Ποιητὴς τῶν Ἱερῶν Ἀγώνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ Προφήτης τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Δελφοῖς.



Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;

«Σήκω, σαΐτεψε το φίδι, πώχει αφήκει

η παλιά φιδομάνα και που τώρα

πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει

στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;

«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,

κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,

τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω

στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει

τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει

στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;


«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός


* οσκρός = κεντρί, δηλητήριο
Ο Έλληνας, τέκνο του ΔευκΑλίωνος, μάχεται συνΕχώς!