7 Σεπτεμβρίου 2008

ΕΠΙΚΑΛΥΜΜΕΝΟ ΙΕΡΟ ΚΑΙ ΜΑΝΤΕΙΟ ΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΟΣ O "AΓΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ" ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ !!!


Στην πόλη των Πατρών, στην θέση όπου, κατά την χριστιανική μυθοπλασία, "μαρτύρησε" ο Απόστολος Ανδρέας... τί να υπήρχε άραγε; Όπως παραδέχεται και ο ίδιος ο εφημέριος της εκκλησίας τού "Αγίου Ανδρέα: ναός κτίσθηκε στο χώρο όπου υπήρχε το ιερό της Δήμητρας..."

Δεξιά όπως μπαίνει κανείς στον παλαιό ναό, υπάρχει και σήμερα πηγή σε θολωτό σπήλαιο, στην οποία κατεβαίνει κανείς με 11 σκαλοπάτια. Η πηγή είναι πάρα πολύ παλιά και ήταν μέρος του Μαντείου της Δήμητρος.
Αυτό μαρτυρεί κάπως αλλαζονικά και η επιγραφή που βρίσκεται χαραγμένη σε μαρμάρινη πλάκα:


«Νημερτές τόδ’ ύδωρ
Δημήτερος ήν ποτέ νούσοις
.
Ένθα παγείς ξύλω Ανδρέας
Πάτρας αμφιβέβηκεν».

Ιαματικό είναι τούτο το νερό,
που κάποτε της Θεάς Δήμητρος ήταν,

όπου ο Ανδρέας σε ξύλο προσηλώθηκε
και προστατεύει την Πάτρα...



Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΟΙ 10 ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 7 ΗΜΕΡΩΝ

Ειπόντος τινός:
«Ω, Λεωνίδα, προς πολλούς μετ' ολίγων διακινδυνεύσων ούτως πάρει;»
Λεωνίδας έφη: «Ει μεν οίεσθέ με τωι πλήθει δειν πιστεύειν, ουδ' η πάσα Ελλάς αρκεί -βραχεία γαρ μοίρα του εκείνων πλήθους εστίν- ει δε ταις αρεταίς, και ούτος ο αριθμός ικανός


Όταν κάποιος του είπε:
«Με τόσους λίγους έρχεσαι, Λεωνίδα, να διακινδυνεύσεις απέναντι σε τόσους πολλούς;»
Ο Λεωνίδας είπε: «Αν πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο πλήθος, δεν αρκεί ούτε ολόκληρη η Ελλάδα -αφού αποτελεί μικρό μέρος σε σχέση με το πλήθος εκείνων. Αν όμως πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στις αρετές του καθενός, τότε και ο αριθμός αυτός είναι ικανός


(Πλούταρχος, Λακωνικά Αποφθέγματα)

Μανθάνειν ἐν μὲν τῷ Οὐρανῷ τὸ ὁρᾶν, ἐν δὲ τῇ Γῇ τὸ ἀναμιμνήσκεσθαι.

Μακάριος ὁ διὰ τῶν Μυστηρίων διελθών, οὗτος γιγνώσκει τῆς ζωῆς τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν σκοπόν!

Ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖνα εἶσ’ ὑπὸ χθόνα· οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν!


Πίνδαρος, Ποιητὴς τῶν Ἱερῶν Ἀγώνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ Προφήτης τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Δελφοῖς.



Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;

«Σήκω, σαΐτεψε το φίδι, πώχει αφήκει

η παλιά φιδομάνα και που τώρα

πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει

στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;

«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,

κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,

τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω

στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει

τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει

στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;


«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός


* οσκρός = κεντρί, δηλητήριο
Ο Έλληνας, τέκνο του ΔευκΑλίωνος, μάχεται συνΕχώς!