Στίχοι: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Μουσική: Νίκος Ξυδάκης
Μουσική: Νίκος Ξυδάκης
Ερμηνεία: Ελευθερία Αρβανιτάκη
Κάτι ρωτάς... κάτι απαντώ...
Λέξεις... λέξεις μες στο χρόνο...
Κάπου είσαι εσύ... κάπου κι εγώ.
Κάπου-κάπου σ' ανταμώνω...
Κάποιες φορές... στιγμές-στιγμές...
μοιάζουν όλα κερδισμένα...
Ξαναγυρνάς... ξαναγυρνώ...
στη συνήθεια και στο ψέμμα...
Πώς θες να γίνουμ' ένα...
αν όλα τα κρυμμένα...
δεν τα φωτίσουμε;
Πώς θες να γίνουμ' ένα...
αν τα φανερωμένα...
δεν τ' αφανίσουμε;
Όλα στο φως ριγμένα...
κι όλα πυρπολημένα...
να τα γνωρίσουμε...
Τι να σου πω για μένα...
αν όλα τα σβησμένα...
δεν τα φωτίσουμε;
Όποιος μπορεί... όποιος βαστά...
την αλήθεια του γυρεύει...
Κι όταν τη βρει... την παρατά...
και στο φως μεταναστεύει...
Πώς θες να γίνουμ' ένα...
αν όλα τα κρυμμένα...
δεν τα φωτίσουμε;
Πώς θες να γίνουμ' ένα...
αν τα φανερωμένα...
δεν τ' αφανίσουμε;
Όλα στο φως ριγμένα...
δικά μας κι όλα ξένα...
για να τα ζήσουμε....
Πώς να μου πεις ποιος είσαι;
Το παραμύθι χτίσε...
να το γκρεμίσουμε...
Πώς θες να γίνουμ' ένα...
αν μέσα στα κρυμμένα...
δεν ταξιδέψουμε;
Πώς θες να γίνουμ' ένα...
αν τα φανερωμένα...
δεν τα ξοδέψουμε;
Όλα στο φως ριγμένα...
η αλήθεια και το ψέμμα...
κι όσα δεν είπαμε...
Βάλε φωτιά στο βλέμμα...
ρίξε ένα φως σαν αίμα...
κι ύστερα κοίτα με...
Όλα στο φως...
