18 Μαΐου 2014

ΕΥΡΙΠΙΔΟΥ "ΕΛΕΝΗ" - ΕΠΙΔΑΥΡΟΣ 1977



ΗΧΗΤΙΚΟ ΜΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ -ΕΠΙΔΑΥΡΟΣ 1977

Σύμφωνα με τον Ευριπίδη, η Ελένη δεν πήγε καθόλου στην Τροία. Εκεί πήγε μόνο το είδωλό της, ενώ η ίδια, με απόφαση της Ήρας, μεταφέρθηκε από τον Ερμή στην Αίγυπτο και τέθηκε υπό την προστασία του Πρωτέα, του εκεί βασιλιά. Μετά τον θάνατό του, όμως, η Ελένη, για να προστατευθεί από το Θεοκλύμενο, τον γιο του Πρωτέα, ο οποίος επιμένει να την παντρευτεί, καταφεύγει ως ικέτισσα στον τάφο του βασιλιά. Εκεί της παρουσιάζεται ο Μενέλαος, ο άνδρας της. Έχει χάσει στη θάλασσα τα καράβια του και προσπαθεί να διασώσει τους λίγους συντρόφους του που κρύβονται σε μια σπηλιά. Μετά την αναγνώριση, οι δύο σύζυγοι καταστρώνουν το σχέδιο απόδρασης και εξαπάτησης του Θεοκλύμενου. Ο Μενέλαος παρουσιάζεται ως φίλος τού- δήθεν- πνιγμένου στη θάλασσα συζύγου της Ελένης και επιβιβάζεται μαζί της σε πλοίο, προκειμένου και οι δύο να προσφέρουν νεκρικές τιμές στον «πνιγμένο» και να κάνουν τον ενάλιο ενταφιασμό του. Τελικά σώζονται και επιστρέφουν στην Ελλάδα. 

Αναρτήθηκε από:
Ετικέτες
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΟΙ 10 ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 7 ΗΜΕΡΩΝ

Ειπόντος τινός:
«Ω, Λεωνίδα, προς πολλούς μετ' ολίγων διακινδυνεύσων ούτως πάρει;»
Λεωνίδας έφη: «Ει μεν οίεσθέ με τωι πλήθει δειν πιστεύειν, ουδ' η πάσα Ελλάς αρκεί -βραχεία γαρ μοίρα του εκείνων πλήθους εστίν- ει δε ταις αρεταίς, και ούτος ο αριθμός ικανός!»

Όταν κάποιος του είπε:
«Με τόσους λίγους έρχεσαι, Λεωνίδα, να διακινδυνεύσεις απέναντι σε τόσους πολλούς;»
Ο Λεωνίδας είπε: «Αν πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο πλήθος, δεν αρκεί ούτε ολόκληρη η Ελλάδα -αφού αποτελεί μικρό μέρος σε σχέση με το πλήθος εκείνων. Αν όμως πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στις αρετές του καθενός, τότε και ο αριθμός αυτός είναι ικανός!»

(Πλούταρχος, Λακωνικά Αποφθέγματα)

Μανθάνειν ἐν μὲν τῷ Οὐρανῷ τὸ ὁρᾶν, ἐν δὲ τῇ Γῇ τὸ ἀναμιμνήσκεσθαι.

Μακάριος ὁ διὰ τῶν Μυστηρίων διελθών, οὗτος γιγνώσκει τῆς ζωῆς τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν σκοπόν!

Ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖνα εἶσ’ ὑπὸ χθόνα· οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν!

Πίνδαρος, Ποιητὴς τῶν Ἱερῶν Ἀγώνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ Προφήτης τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Δελφοῖς.



Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;

«Σήκω, σαΐτεψε το φίδι, πώχει αφήκει

η παλιά φιδομάνα και που τώρα

πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει

στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;

«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,

κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,

τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω

στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει

τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει

στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;


«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός


* οσκρός = κεντρί, δηλητήριο
Ο Έλληνας, τέκνο του ΔευκΑλίωνος, μάχεται συνΕχώς!