παραθύρι στα όνειρά μου
κι ήρθε κι έκατσε ένας γλάρος
και μου μίλησε με θάρρος.
Μού ‘πε: «Κοίτα πώς πετάω
κι από τα ψηλά κοιτάω,
έτσι είδα τα όνειρά σου
κι είμαι τώρα εδώ μπροστά σου».
Μού ‘πε κι άλλα μού ‘πε κι άλλα,
ώσπου άρχισε ψιχάλα...
«Έλα», μού ΄πε, «πάμε τώρα
δεν φοβόμαστε τη μπόρα...
Θα πετάξουμε παντού,
έχω θύελλα στο νου,
αστραπή μες στην καρδιά μου,
ουρανό τα όνειρά μου»!
Έκανα τη μοναξιά μου
παραθύρι στα όνειρά μου
κι ήρθε κι έκατσε ένας γλάρος
και μου μίλησε με θάρρος.