22 Ιουλίου 2013

ΚΡΕΣΣΟΝ ΓΑΡ ΟΙΚΤΙΡΜΟΥ ΦΘΟΝΟΣ...


      
       Καιρὸν εἰ φθέγξαιο, πολλῶν πείρατα συντανύσαις         
ἐν βραχεῖ, μείων ἕπεται μῶμος ἀνθρώ-                   
πων· ἀπὸ γὰρ κόρος ἀμβλύνει                            
αἰανὴς ταχείας ἐλπίδας,                                
ἀστῶν δ’ ἀκοὰ κρύφιον θυμὸν βαρύ-                      
νει μάλιστ’ ἐσλοῖσιν ἐπ’ ἀλλοτρίοις.                   
        Ἀλλ’ ὅμως, κρέσσον γὰρ οἰκτιρμοῦ φθόνος,               
μὴ παρίει καλά.          

Ἂν ἐπίκαιρα ὁμιλεῖς καὶ πολλὰ σὲ βραχύλογα
συντέμνεις, ἀκολουθεῖ ἰσχνότερος ὁ ψόγος                   
τῶν ἀνθρώπων· ὁ ἀνιαρὸς κόρος                          
ἐξασθενεῖ τὶς βιαστικὲς ἐλπίδες∙                                
στοὺς ἀλλότριους ἐπαίνους κρυφὸς θυμὸς
τῶν θνητῶν τὴν ἀκοὴ στομώνει∙                   
        ὅμως καλύτερος ἀπ’ τὸν οἰκτιρμὸ
ὁ φθόνος∙ μὴν παραβλέπεις τὰ καλά.

ΠΙΝΔΑΡΟΣ, Α΄ ΠΥΘΙΟΝΙΚΟΣ - ΙΕΡΩΝΙ ΑΙΤΝΑΙΩΙ, ΑΡΜΑΤΙ.   
ΑΠΟΔΟΣΗ: ΜΑΡΚΟΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΠΥΡΟΣ.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΟΙ 10 ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 7 ΗΜΕΡΩΝ

Ειπόντος τινός:
«Ω, Λεωνίδα, προς πολλούς μετ' ολίγων διακινδυνεύσων ούτως πάρει;»
Λεωνίδας έφη: «Ει μεν οίεσθέ με τωι πλήθει δειν πιστεύειν, ουδ' η πάσα Ελλάς αρκεί -βραχεία γαρ μοίρα του εκείνων πλήθους εστίν- ει δε ταις αρεταίς, και ούτος ο αριθμός ικανός


Όταν κάποιος του είπε:
«Με τόσους λίγους έρχεσαι, Λεωνίδα, να διακινδυνεύσεις απέναντι σε τόσους πολλούς;»
Ο Λεωνίδας είπε: «Αν πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο πλήθος, δεν αρκεί ούτε ολόκληρη η Ελλάδα -αφού αποτελεί μικρό μέρος σε σχέση με το πλήθος εκείνων. Αν όμως πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στις αρετές του καθενός, τότε και ο αριθμός αυτός είναι ικανός


(Πλούταρχος, Λακωνικά Αποφθέγματα)

Μανθάνειν ἐν μὲν τῷ Οὐρανῷ τὸ ὁρᾶν, ἐν δὲ τῇ Γῇ τὸ ἀναμιμνήσκεσθαι.

Μακάριος ὁ διὰ τῶν Μυστηρίων διελθών, οὗτος γιγνώσκει τῆς ζωῆς τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν σκοπόν!

Ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖνα εἶσ’ ὑπὸ χθόνα· οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν!


Πίνδαρος, Ποιητὴς τῶν Ἱερῶν Ἀγώνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ Προφήτης τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Δελφοῖς.



Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;

«Σήκω, σαΐτεψε το φίδι, πώχει αφήκει

η παλιά φιδομάνα και που τώρα

πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει

στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;

«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,

κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,

τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω

στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει

τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει

στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;


«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός


* οσκρός = κεντρί, δηλητήριο
Ο Έλληνας, τέκνο του ΔευκΑλίωνος, μάχεται συνΕχώς!