Φως παρουσία πυρός, ή ουκ αν άλλως γένοιτο.
Πυρ μεν ουν αυτό το πάθος, και ώι γίνεται, καίεται γουν, φως δε ταις όψεσι μόνον αυγήν εαυτού παρέχεται μη βιαζόμενον αυτάς, αλλά πείθον.
Τοίνυν και λόγος ο μεν ώσπερ πυρ και πάθος, ο δε ώσπερ αυγή και φώς εστιν· ο κρείττον ον, ει μη μείζον ευχής το ρηθησόμενον, είη μοι.
Το ίδιο το πάθος και αυτό με το οποίο γίνεται, αφού καίγεται, είναι βεβαίως πυρ, ενώ φως είναι αυτό που παρέχει στο βλέμμα μόνο την λάμψη του χωρίς ίχνος βίας, αλλά μόνο με την πειθώ.
Έτσι, λοιπόν, και ο λόγος είτε είναι σαν το πυρ και το πάθος, είτε σαν το φως και την λάμψη· εύχομαι να είμαι με το καλύτερο εκτός κι αν αυτό που πρόκειται να ειπωθεί είναι μεγαλύτερο από την ευχή μου.
