ΠΟΙΑ ΕΙΡΗΝΗ; ΟΤΑΝ ΓΥΡΩ ΜΑΣ ΜΑΙΝΕΤΑΙ Η ΑΔΙΚΙΑ;

Κάθε τόσο ανταλλάσσονται ευχές για "ειρήνη"...

Αλλά ποιά ειρήνη;

Όταν γύρω μας μαίνεται η αδικία;

Όταν οι αναγκαστικοί γείτονές μας

-διότι φυσικά τους γείτονές σου δεν τους επιλέγεις,

όταν έρχονται αυτοί και σε βρίσκουν-

συνέχεια απλώνουν τα χέρια τους,

συνέχεια διεκδικούν ό,τι δεν τους ανήκει,

για ποιά "ειρήνη" μιλάμε;

Η απατηλή "ειρήνη" που ζούμε, αποδεικνύεται ότι

δεν είναι παρά η συνέχεια του πολέμου με άλλα μέσα...

Ειρήνη δεν μπορεί να υπάρξει αν δεν επικρατεί

και δεν γίνεται αμοιβαία σεβαστή η Δικαιοσύνη...

Και η Ελλάδα σήμερα πολλαπλώς αδικείται,

καθυβρίζεται και "υπομένει" χάριν της "ειρήνης"...

Ως πότε, όμως;

Διότι "όστις άρχεται χειρών αδίκων"

θα πρέπει να γνωρίζει ότι:

ΣΤΑΣΕΙΣ ΓΑΡ Η ΓΕ ΑΔΙΚΙΑ
ΚΑΙ ΜΙΣΗ ΚΑΙ ΜΑΧΑΣ
ΕΝ ΑΛΛΗΛΟΙΣ ΠΑΡΕΧΕΙ,
Η ΔΕ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
ΟΜΟΝΟΙΑΝ ΚΑΙ ΦΙΛΙΑΝ.

ΣΩΚΡΑΤΗΣ, Πλάτωνος Πολιτεία Α΄, 23