Η Κοινότητα Χαράς και Λύπης αποτελεί τον βασικό συνδετικό
ιστό μιάς Πολιτείας… Ο ιστός αυτός έχει συναισθηματική υφή και είναι αόρατος
μεν, αλλά γίνεται αισθητός από όσους δεν έχουν χάσει την ικανότητα να
συναισθάνονται…
Όταν συμβαίνει κάτι κακό, και ορισμένοι χαίρονται ή είναι αναίσθητοι απέναντι σε αυτό, ενώ θα έπρεπε να λυπούνται.., τότε έχουν αποκοπεί από το Κοινόν και έχουν καταπέσει μέσα στην διαλυτική Ιδιωτεία…
Δεν υπάρχει μεγαλύτερο Κακό μέσα σε μια Πολιτεία από αυτό που την διασπά και την κάνει πολλές, αντί για μία… από αυτό που ένα μέρος της (Κόμμα = κομμάτι) στρέφεται ενάντια στο συμφέρον του Συνόλου… υπηρετώντας ίδια ή εχθρικά συμφέροντα.
Και βεβαίως, δεν υπάρχει μεγαλύτερο Αγαθό από αυτό που την συνδέει και την Ενοποιεί..., πράγμα το οποίο πρέπει να είναι το μέγα Ζητούμενο της Ελληνικής Πολιτείας, του Κοινού των Ελλήνων!
Αυτά μας επισημαίνει ο Σωκράτης στην “Πολιτεία” και μας καλεί να συνειδητοποιήσουμε την μεγάλη σημασία τους…
Όταν συμβαίνει κάτι κακό, και ορισμένοι χαίρονται ή είναι αναίσθητοι απέναντι σε αυτό, ενώ θα έπρεπε να λυπούνται.., τότε έχουν αποκοπεί από το Κοινόν και έχουν καταπέσει μέσα στην διαλυτική Ιδιωτεία…
Δεν υπάρχει μεγαλύτερο Κακό μέσα σε μια Πολιτεία από αυτό που την διασπά και την κάνει πολλές, αντί για μία… από αυτό που ένα μέρος της (Κόμμα = κομμάτι) στρέφεται ενάντια στο συμφέρον του Συνόλου… υπηρετώντας ίδια ή εχθρικά συμφέροντα.
Και βεβαίως, δεν υπάρχει μεγαλύτερο Αγαθό από αυτό που την συνδέει και την Ενοποιεί..., πράγμα το οποίο πρέπει να είναι το μέγα Ζητούμενο της Ελληνικής Πολιτείας, του Κοινού των Ελλήνων!
Αυτά μας επισημαίνει ο Σωκράτης στην “Πολιτεία” και μας καλεί να συνειδητοποιήσουμε την μεγάλη σημασία τους…