Ο ΚΑΙΡΟΣ - ΕΝΑΣ ΣΥΜΒΟΛΙΚΟΣ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΕΠΙ-ΚΑΙΡΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ...

Ο Καιρός. 

Διασωθέν ανάγλυφο από έργο τού Λυσίππου.

—Τίς, πόθεν ὁ πλάστης;

-Ποιός και από πού είναι ο δημιουργός σου;

—Σικυώνιος.

-Από την Σικυώνα.

—Οὔνομα δὴ τίς;

-Και ποιό είναι το όνομά του;

—Λύσιππος.

-Λύσιππος.

—Σὺ δὲ τίς;

-Κι εσύ ποιός είσαι;

—Καιρὸς ὁ πανδαμάτωρ.

-Ο πανδαμάτωρ καιρός.

—Τίπτε δ’ ἐπ’ ἄκρα βέβηκας;

-Και γιατί ελαφροπατάς;

—Ἀεὶ τροχάω.

-Πάντοτε τρέχω.

—Τί δὲ ταρσοὺς ποσσὶν ἔχεις διφυεῖς;

-Και γιατί διπλοπτέρυγα έχεις στις πτέρνες σου;

—Ἵπταμ’ ὑπηνέμιος.

-Διότι ίπταμαι σύμφωνα με τον άνεμο.

—Χειρὶ δὲ δεξιτερῇ τί φέρεις ξυρόν;

-Και γιατί στο δεξί σου χέρι κρατάς ξυράφι;

—Ἀνδράσι δεῖγμα, ὡς ἀκμῆς πάσης ὀξύτερος τελέθω.

-Δείγμα προς τους ανθρώπους ότι είμαι οξύτερος από κάθε τι αιχμηρό.

—Ἡ δὲ κόμη τί κατ’ ὄψιν;

-Και γιατί έχεις κόμη μόνο προς το πρόσωπο;

—Ὑπαντιάσαντι λαβέσθαι, νὴ Δία.

-Για να μπορεί να με πιάσει αυτός που θα με συναπαντήσει, μα τον Δία!

—Τἀξόπιθεν πρὸς τί φαλακρὰ πέλει;

-Τα πίσω μέρη προς τί είναι φαλακρά;

—Τὸν γὰρ ἅπαξ πτηνοῖσι παραθρέξαντά με ποσσὶν οὔτις εἴθ’ ἱμείρων δράξεται ἐξόπιθεν.

-Διότι άπαξ και δεν με πιάσει κάποιος «βγάζοντας φτερά από τα πόδια του», κανείς πιά δεν μπορεί να με πιάσει μόλις φύγω, όσο και να το θέλει!

—Τοὔνεχ’ ὁ τεχνίτης σε διέπλασεν;

-Για ποιό σκοπό σε έπλασε ο καλλιτέχνης;

—Εἵνεκεν ὑμέων, ξεῖνε, καὶ ἐν προθύροις θῆκε διδασκαλίην.

-Για εσάς, ξένε, για σας το έκανε και τοποθέτησε στα πρόθυρα ολόκληρη διδασκαλία!

 Ο Καιρός. Επίγραμμα του Ποσειδίππου

για το άγαλμα του Λυσίππου.

Ένας συμβολικός Διάλογος μεταξύ

Ποίησης και Γλυπτικής.

Επιμέλεια και Απόδοση Κειμένου:

Γιώργος Λαθύρης