Προγονικὴ κατάρα μέσ’
στὰ σπλάχνα μου
σὰ φίδι ἡ Ἀσκημιὰ
κρυφοσαλεύει
καὶ τῆς ψυχῆς τ’ ἁγνὰ
κι ὡραῖα ὀνείρατα
-περιστεριῶν φωλιές-
παραμονεύει.
Μόνον ἐσύ, Θεὰ
Κυματογέννητη,
μπορεῖς τὴν Ἀσκημιὰ νὰ
θανατώσῃς,
ἢ στῆς ψυχῆς τ’ ἁγνὰ
κι ὡραῖα ὀνείρατα
φτερὰ μεγάλα κι ἄφταστα
νὰ δώσῃς.
Γεώργιος Δροσἰνης,
Φωτερὰ σκοτάδια.