Η ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΜΟΡΦΗ ΕΞΑΠΑΤΗΣΗΣ...

Τὸ γὰρ ἐξαπατᾶσθαι αὐτὸν ὑφ᾽ αὑτοῦ πάντων χαλεπώτατον· ὅταν γὰρ μηδὲ σμικρὸν ἀποστατῇ ἀλλ᾽ ἀεὶ παρῇ ὁ ἐξαπατήσων, πῶς οὐ δεινόν;

Τὸ νὰ ἐξαπατᾶται κανεὶς ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν ἑαυτό του εἶναι τὸ χειρότερο ἀπ’ ὅλα· ὅταν δηλαδὴ δὲν ἀπομακρύνεται οὔτε στιγμὴ ἀπὸ σένα αὐτὸς ποὺ εἶναι ἕτοιμος νὰ σ’ ἐξαπατήσει ἀλλὰ εἶναι πάντοτε παρών, πῶς νὰ μὴν εἶναι τοῦτο φοβερό;

Σωκράτης
Πλάτωνος «Κρατύλος - Περί Ονομάτων Ορθότητος». Απόδοση: Ιαλυσσός.