Ἄθεόν ἐστι τὸ κατασπᾶν καὶ καθέλκειν τὸ ἐν ἡμῖν θεῖον εἰς τὸ
γηγενὲς καὶ ἀλιτήριον καὶ γιγαντῶδες ἢ τιτανικὸν δεσμωτήριον.
Ἄθεο εἶναι αὐτὸ ποὺ διασπᾶ καὶ ἕλκει τὸ ἐντός μας θεῖον πρὸς τὰ κάτω,
στὸ γήινο, ἀσεβές, γιγαντῶδες ἢ τιτανικὸ δεσμωτήριο.
Ἄθεόν ἐστι τὸ μὴ τὴν ἀθανασίαν τῆς ψυχῆς διασώζειν καὶ ἀνάγειν
εἰς τὸ θεοειδὲς καὶ συνάγειν αὐτὴν πρὸς τὸ θεῖον ἀρρήκτοις καὶ ἀλύτοις
δεσμοῖς.
Ἄθεο εἶναι αὐτὸ ποὺ δὲν διασώζει τὴν ἀθανασία τῆς ψυχῆς καὶ δὲν τὴν ἀνάγει
στὸ θεῖο ἐπίπεδο καὶ δὲν τὴν συνδέει μὲ αὐτὸ μὲ ἄρρηκτους καὶ ἀκατάλυτους
δεσμούς.
( Δαμάσκιος, τελευταῖος ἀρχηγέτης
τῆς Ἀκαδήμειας -6ος αἰ. μ.χ. Ἀπόδοση: Ἰαλυσσός)