9 Αυγούστου 2017

ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ... ΓΙΑΤΙ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΜΕ Σ' ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΕΡΟΣ;



«Ο Λεωνίδας στάθηκε πάλι μπροστά στους συγκεντρωμένους άντρες… Θα μπορούσε να πει κανείς ότι η διάθεση του Σπαρτιάτη βασιλιά ήταν μάλλον χαρούμενη. Τα μάτια του έλαμπαν και η φωνή του ακουγόταν άνετη, δυνατή και επιβλητική: 


Γιατί παραμένουμε σ' αυτό το μέρος; Μόνο ένας σαλεμένος δε θα έκανε αυτή την ερώτηση. Είναι για τη δόξα; Αν ήταν μόνο γι' αυτή, πρώτος εγώ… θα έτρεχα σαν δαιμονισμένος πάνω από αυτό το βουνό… 

Αν αποχωρούσαμε από αυτές τις Πύλες σήμερα, αδέλφια, άσχετα από το πόσα γενναία κατορθώματα κάναμε μέχρι τώρα, αυτή η μάχη θα θεωρούνταν ήττα. Μια ήττα που θα σήμαινε την ήττα όλης της Ελλάδας κι αυτό ακριβώς επιθυμεί ο εχθρός να πιστέψουν οι Έλληνες: Πόσο μάταιο είναι να αντισταθούν στον Πέρση και στα εκατομμύριά του. Αν σώζαμε τα τομάρια μας σήμερα, μια μια οι πόλεις θα έπεφταν πίσω μας, μέχρι να λυγίσει όλη η Ελλάδα... 

Με τον τιμημένο θάνατό μας όμως εδώ, αντιμετωπίζοντας όλα αυτά τα ανυπέρβλητα εμπόδια, μετατρέπουμε το χαμό σε νίκη. Με τις ζωές μας σπέρνουμε το θάρρος στις καρδιές των συμμάχων μας και των συμπολεμιστών που αφήσαμε πίσω μας. Αυτοί είναι που θα νικήσουν τελικά, όχι εμείς. Δεν ήταν γραφτό να είμαστε εμείς...».

“ΟΙ ΠΥΛΕΣ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ” ΣΤΙΒΕΝ ΠΡΕΣΦΙΛΝΤ, Μετάφραση: ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΚΟΚΚΙΝΟΥ, Εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗΣ

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΟΙ 10 ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 7 ΗΜΕΡΩΝ

Ειπόντος τινός:
«Ω, Λεωνίδα, προς πολλούς μετ' ολίγων διακινδυνεύσων ούτως πάρει;»
Λεωνίδας έφη: «Ει μεν οίεσθέ με τωι πλήθει δειν πιστεύειν, ουδ' η πάσα Ελλάς αρκεί -βραχεία γαρ μοίρα του εκείνων πλήθους εστίν- ει δε ταις αρεταίς, και ούτος ο αριθμός ικανός


Όταν κάποιος του είπε:
«Με τόσους λίγους έρχεσαι, Λεωνίδα, να διακινδυνεύσεις απέναντι σε τόσους πολλούς;»
Ο Λεωνίδας είπε: «Αν πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο πλήθος, δεν αρκεί ούτε ολόκληρη η Ελλάδα -αφού αποτελεί μικρό μέρος σε σχέση με το πλήθος εκείνων. Αν όμως πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στις αρετές του καθενός, τότε και ο αριθμός αυτός είναι ικανός


(Πλούταρχος, Λακωνικά Αποφθέγματα)

Μανθάνειν ἐν μὲν τῷ Οὐρανῷ τὸ ὁρᾶν, ἐν δὲ τῇ Γῇ τὸ ἀναμιμνήσκεσθαι.

Μακάριος ὁ διὰ τῶν Μυστηρίων διελθών, οὗτος γιγνώσκει τῆς ζωῆς τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν σκοπόν!

Ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖνα εἶσ’ ὑπὸ χθόνα· οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν!


Πίνδαρος, Ποιητὴς τῶν Ἱερῶν Ἀγώνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ Προφήτης τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Δελφοῖς.



Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;

«Σήκω, σαΐτεψε το φίδι, πώχει αφήκει

η παλιά φιδομάνα και που τώρα

πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει

στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;

«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,

κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,

τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω

στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει

τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει

στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;


«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός


* οσκρός = κεντρί, δηλητήριο
Ο Έλληνας, τέκνο του ΔευκΑλίωνος, μάχεται συνΕχώς!