3 Νοεμβρίου 2016

Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΛΑΒΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ


«Να Μεταγγίσω ...ΑΙΜΑ... στις αναιμικές λέξεις της εποχής ετούτης΄ ΑΥΤΗ είναι η Σοβαρή Π Ρ Ο Θ Ε Σ Η μου ! Χρειάζομαι μια ΓΡΑΦΗ που να Ξυπνάει Υποψίες... μιά ΓΡΑΦΗ που να Ενεργοποιεί αυτές τις Υποψίες... Οδηγώντας Κάπου Αλλού.
Αυτό το Κ Α Π Ο Υ . . . Α Λ Λ Ο Υ , Είναι η «ΜΑΓΕΙΑ» του ΛΟΓΟΥ...
ΕΙΝΑΙ... το Σπάσιμο των φασκιών της κοινής οπτικής για τα πράγματα.
Όσο κι αν μας εκπλήσσει, ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΝΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ, όπως ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ και ΝΑ ΑΚΟΥΜΕ...

Στην πραγματικότητα, καμμιά λέξη δεν χωράει
την ΑΙΜΟΛΑΒΑ του ΑΝΕΚΦΡΑΣΤΟΥ.
Κι ΑΝ την χωρέσει, την παγώνει και την στερεί από την Ρ Ο Η της.

Γι' αυτό, οι λέξεις θα πρέπει να Κ Ο Ι Ν Ω Ν Ο Υ Ν
η μία την ΟΥΣΙΑ της άλλης,
θα πρέπει να ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΟΥΝ τα Νοήματα τους΄
θα πρέπει να Φέρεται η μια προς την άλλη
ώστε να Κυλά από μέσα τους η «ΜΥΣΤΙΚΗ ΛΑΒΑ» του ΛΟΓΟΥ.

Γιατί οι Λέξεις δίχως τον ΛΟΓΟ καταντούν άλογες,
κενά σχήματα, πτώματα λέξεων και τίποτε άλλο.
Γι' αυτό, οι Λ Ε Ξ Ε Ι Σ πρέπει να Υπακούουν, να Πειθαρχούν...

Ώ, Ε Ρ Μ Η, Θεέ του ΛΟΓΟΥ ! Σε Επικαλούμαι . . .
Δος μου την ΔΥΝΑΜΗ να Πειθαρχήσω τις Λέξεις μου
και να Συνδέσω τα ΚΡΥΦΑ τους Νοήματα - Νήματα!
Τόσον ΚΑΙΡΟ πέρασα μαζί τους στα Πεδία των Ασκήσεων...
ΔΟΣ μου την Δύναμη να ΧΕΙΡΙΣΤΩ...
«Γλώσσης το δεινόν όπλον, το σεβάσμιον ανθρώποισιν»!...


~~~~~~ ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΑΘΥΡΗΣ ~~~~~~
«ΟΙ ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΦΩΝΕΣ ΤΗΣ ΓΑΙΑΣ»
(Απόσπασμα από τον Πρόλογο του Συγγραφέως)
Εκδόσεις ΗΛΙΟΔΡΟΜΙΟΝ, Αθήνα 1994

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΟΙ 10 ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 7 ΗΜΕΡΩΝ

Ειπόντος τινός:
«Ω, Λεωνίδα, προς πολλούς μετ' ολίγων διακινδυνεύσων ούτως πάρει;»
Λεωνίδας έφη: «Ει μεν οίεσθέ με τωι πλήθει δειν πιστεύειν, ουδ' η πάσα Ελλάς αρκεί -βραχεία γαρ μοίρα του εκείνων πλήθους εστίν- ει δε ταις αρεταίς, και ούτος ο αριθμός ικανός


Όταν κάποιος του είπε:
«Με τόσους λίγους έρχεσαι, Λεωνίδα, να διακινδυνεύσεις απέναντι σε τόσους πολλούς;»
Ο Λεωνίδας είπε: «Αν πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο πλήθος, δεν αρκεί ούτε ολόκληρη η Ελλάδα -αφού αποτελεί μικρό μέρος σε σχέση με το πλήθος εκείνων. Αν όμως πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στις αρετές του καθενός, τότε και ο αριθμός αυτός είναι ικανός


(Πλούταρχος, Λακωνικά Αποφθέγματα)

Μανθάνειν ἐν μὲν τῷ Οὐρανῷ τὸ ὁρᾶν, ἐν δὲ τῇ Γῇ τὸ ἀναμιμνήσκεσθαι.

Μακάριος ὁ διὰ τῶν Μυστηρίων διελθών, οὗτος γιγνώσκει τῆς ζωῆς τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν σκοπόν!

Ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖνα εἶσ’ ὑπὸ χθόνα· οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν!


Πίνδαρος, Ποιητὴς τῶν Ἱερῶν Ἀγώνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ Προφήτης τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Δελφοῖς.



Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;

«Σήκω, σαΐτεψε το φίδι, πώχει αφήκει

η παλιά φιδομάνα και που τώρα

πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει

στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;

«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,

κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,

τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω

στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει

τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει

στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;


«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός


* οσκρός = κεντρί, δηλητήριο
Ο Έλληνας, τέκνο του ΔευκΑλίωνος, μάχεται συνΕχώς!