19 Νοεμβρίου 2015

ΠΛΑΤΩΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ - Η ΑΛΛΗΓΟΡΙΑ ΤΟΥ ΣΠΗΛΑΙΟΥ


Ἡ παρουσίαση αὐτὴ μειονεκτεῖ στὸ νὰ δώσῃ ἔμφαση σὲ ἕνα πολὺ σημαντικὸ σημεῖο ποὺ περνάει σχεδὸν ἀπαρατήρητο στὴν ῥοὴ τῆς ταινίας. Ἡ ἀναφορὰ εἶναι ἀκριβὴς ἀλλὰ χρησιμοποιεῖ «κάποιον» ποὺ ἔρχεται καὶ λύνει τὸν δεσμώτη. Θεωρῶ ἀπολύτως ἀπαραίτητη τὴν παρακάτω διευκρίνηση:

Ἡ παρουσία τοῦ χαρακτῆρος ποὺ λύνει τὸν δεσμώτη θὰ μποροῦσε νὰ ἦταν ἕνας δάσκαλος ἢ κάποιος καθοδηγητὴς ποὺ ἔχει βιώσει τὸν πραγματικὸ κόσμο, ἄλλὰ ἀπὸ τὴν ἀναφορὰ τοῦ Πλάτωνος (
«ἐν ταύτῃ ἐκ παίδων ὄντας ἐν δεσμοῖς καὶ τὰ σκέλη καὶ τοὺς αὐχένας»), ἀφήνεται καθαρὰ νὰ ἐννοηθῇ ὅτι ὁ ἴδιος ὁ δεσμώτης ἔχει τἀ χέρια του ἐλεύθερα ἐξ ἀρχῆς γεγονὸς ποὺ τοῦ ἐπιτρέπει νὰ λυθῇ «ἀπὸ μόνος του» χωρὶς ὑποχρεωτικὰ τὴν βοήθεια κάποιου ἄλλου.

Ἡ ἀλληγορία γράφτηκε περίπου τῷ 380 π.Χ. καὶ συμβολίζει τὸν πραγματικὸ κόσμο ποὺ ζοῦμε, κόσμος ὁ ὁποῖος βρίσκεται βυθισμένος στὸ σκότος τῆς ἀπαιδευσίας καὶ ἀγνοίας, ποὺ τονίζεται στὴν ἀρχὴ τῆς ἀλληγορίας «παιδείας τε πέρι καὶ ἀπαιδευσίας».

Αὐτοὶ ποὺ βρίσκονται πίσω ἀπὸ τοὺς δεσμῶτες καὶ περνοῦν τὰ ἀντικείμενα ποὺ προβάλλονται σὲ ἐμᾶς σὰν σκιὲς, εἶναι διάφοροι ἐπαΐοντες, δημοσιογράφοι καὶ πολιτικοὶ ποὺ παραπλανοῦν, διαστρεβλώνουν τὴν ἀλήθεια καὶ τὴν ἐμφανίζουν ὑπὸ μορφὴν σκιᾶς, ἀλλοιωμένη καὶ ἀσαφῆ στοὺς ἀνθρώπους, ποὺ λόγῳ ἀπαιδευσίας δὲν ἔχουν τὴν δυνατότητα νὰ ἀντιληφθοῦν τὴν πραγματικότητα.

Συμβαίνει συχνὰ στὴν ζωὴ, ἄνθρωποι ποὺ θέλουν νὰ βοηθήσουν, νὰ χλευάζονται καὶ νὰ ἀπομονώνονται ἀπὸ τοὺς περισσότερους...
 

«Ἂγε δὴ χαίρων, Αἰσχύλε χώρει,
καὶ σῶζε πόλιν τὴν ἡμετέραν 
γνώμαις ἀγαθαῖς, καὶ παίδευσον 
τοὺς ἀνοήτους· πολλοὶ δ᾽εἰσὶν...» 

(Ἀριστοφάνης, Βάτραχοι. 1500-3)

ΠΗΓΗ

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΟΙ 10 ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 7 ΗΜΕΡΩΝ

Ειπόντος τινός:
«Ω, Λεωνίδα, προς πολλούς μετ' ολίγων διακινδυνεύσων ούτως πάρει;»
Λεωνίδας έφη: «Ει μεν οίεσθέ με τωι πλήθει δειν πιστεύειν, ουδ' η πάσα Ελλάς αρκεί -βραχεία γαρ μοίρα του εκείνων πλήθους εστίν- ει δε ταις αρεταίς, και ούτος ο αριθμός ικανός


Όταν κάποιος του είπε:
«Με τόσους λίγους έρχεσαι, Λεωνίδα, να διακινδυνεύσεις απέναντι σε τόσους πολλούς;»
Ο Λεωνίδας είπε: «Αν πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο πλήθος, δεν αρκεί ούτε ολόκληρη η Ελλάδα -αφού αποτελεί μικρό μέρος σε σχέση με το πλήθος εκείνων. Αν όμως πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στις αρετές του καθενός, τότε και ο αριθμός αυτός είναι ικανός


(Πλούταρχος, Λακωνικά Αποφθέγματα)

Μανθάνειν ἐν μὲν τῷ Οὐρανῷ τὸ ὁρᾶν, ἐν δὲ τῇ Γῇ τὸ ἀναμιμνήσκεσθαι.

Μακάριος ὁ διὰ τῶν Μυστηρίων διελθών, οὗτος γιγνώσκει τῆς ζωῆς τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν σκοπόν!

Ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖνα εἶσ’ ὑπὸ χθόνα· οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν!


Πίνδαρος, Ποιητὴς τῶν Ἱερῶν Ἀγώνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ Προφήτης τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Δελφοῖς.



Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;

«Σήκω, σαΐτεψε το φίδι, πώχει αφήκει

η παλιά φιδομάνα και που τώρα

πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει

στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;

«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,

κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,

τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω

στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει

τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει

στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;


«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός


* οσκρός = κεντρί, δηλητήριο
Ο Έλληνας, τέκνο του ΔευκΑλίωνος, μάχεται συνΕχώς!