Η ΤΥΦΩΝΙΚΗ ΑΤΑΞΙΑ, ΑΥΤΟΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΜΕΝΗ ΩΣ "ΝΕΑ ΤΑΞΗ" - "NEW WORLD ORDER", ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΟΣΜΙΚΗ ΤΑΞΗ ΤΟΥ ΔΙΟΣ... ΕΞΑΛΛΟΥ, ΚΑΘΕΤΙ ΤΟ ΤΥΦΩΝΙΚΟ -ΚΑΘΟΤΙ ΨΕΥΤΙΚΟ- ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΜΑΝΙΑ ΤΟΥ ΑΥΤΟΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΠΟΔΟΣΗΣ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΙΔΙΟΤΗΤΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΙΑΘΕΤΕΙ...
ΕΝΑΣ ΠΑΛΑΙΟΣ ΜΥΘΟΣ, ΠΟΥ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΜΕΣ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ΙΔΙΩΣ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ, ΔΙΚΗΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΣΕΝΑΡΙΟΥ,
ΜΕ ΝΕΟΥΣ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ "ΗΘΟΠΟΙΟΥΣ", "ΣΚΗΝΟΘΕΤΕΣ" ΚΑΙ "ΠΑΡΑΓΩΓΟΥΣ"...
Οὐδέ τις ἄτρομος ἔσκε·
μετερχομένη δὲ καὶ αὐτὴ
οἰστρομανὴς μύραινα δρακοντείης πόθον εὐνῆς
ποντοπόρων ἔφριξε θεημάχον ἄσθμα δρακόντων.
Πυργώθη δὲ θάλασσα καὶ ὡμίλησεν Ὀλύμπῳ
ἠλιβάτοις πελάγεσσιν· ἀερσιπόρῳ δὲ ῥεέθρῳ
ἠέρος ἄβροχος ὄρνις ἐλούσατο γείτονι πόντῳ.
Καὶ βυθίου τριόδοντος ἔχων μίμημα Τυφωεὺς
χειρὸς ἀμετρήτοιο ταμὼν ἐνοσίχθονι παλμῷ νῆσον ἁλικρήπιδος ἀποσπάδα πέζαν ἀρούρης
ῥῖψε παλινδίνητον ὅλην σφαιρηδὸν ἑλίξας·
μαρναμένου δὲ Γίγαντος ἐν ἠέρι γείτονες ἄστρων
ἠέλιον σκιόωντες ἐθωρήχθησαν Ὀλύμπῳ
ἠλιβάτου πρηῶνος ἀκοντιστῆρες ἀγοστοί.
Καὶ βύθιον μετὰ τέρμα, μετὰ χθονὸς εὔλοχον ἕδρην
Ζεὺς νόθος ὥπλισε χεῖρα πυριγλώχινι κεραυνῷ·
ἔντεα δὲ Κρονίωνος ἀμαιμακέτῃσιν ἀείρων χερσὶ διηκοσίῃσι πέλωρ ἐμόγησε Τυφωεὺς
βριθοσύνῃ· παλάμῃ δὲ μιῇ κούφιζε Κρονίων…
οἰστρομανὴς μύραινα δρακοντείης πόθον εὐνῆς
ποντοπόρων ἔφριξε θεημάχον ἄσθμα δρακόντων.
Πυργώθη δὲ θάλασσα καὶ ὡμίλησεν Ὀλύμπῳ
ἠλιβάτοις πελάγεσσιν· ἀερσιπόρῳ δὲ ῥεέθρῳ
ἠέρος ἄβροχος ὄρνις ἐλούσατο γείτονι πόντῳ.
Καὶ βυθίου τριόδοντος ἔχων μίμημα Τυφωεὺς
χειρὸς ἀμετρήτοιο ταμὼν ἐνοσίχθονι παλμῷ νῆσον ἁλικρήπιδος ἀποσπάδα πέζαν ἀρούρης
ῥῖψε παλινδίνητον ὅλην σφαιρηδὸν ἑλίξας·
μαρναμένου δὲ Γίγαντος ἐν ἠέρι γείτονες ἄστρων
ἠέλιον σκιόωντες ἐθωρήχθησαν Ὀλύμπῳ
ἠλιβάτου πρηῶνος ἀκοντιστῆρες ἀγοστοί.
Καὶ βύθιον μετὰ τέρμα, μετὰ χθονὸς εὔλοχον ἕδρην
Ζεὺς νόθος ὥπλισε χεῖρα πυριγλώχινι κεραυνῷ·
ἔντεα δὲ Κρονίωνος ἀμαιμακέτῃσιν ἀείρων χερσὶ διηκοσίῃσι πέλωρ ἐμόγησε Τυφωεὺς
βριθοσύνῃ· παλάμῃ δὲ μιῇ κούφιζε Κρονίων…
Όλοι
ήταν τρομαγμένοι· ακόμα και η ίδια η ερωτευμένη μύραινα, ξεσηκωμένη από τον
πόθο της για το κρεββάτι τού φιδιού, φοβήθηκε το θεομάχο ξεφυσητό των ερπετών
που έπλεαν στην θάλασσα.
Τότε τα
νερά ξεσηκώθηκαν και άγγιξαν τον Όλυμπο με απόκρημνες θάλασσες. Kαι το πουλί
που δεν είχε ποτέ βραχεί στο πέταγμά του μέσα από τα ρεύματα του αέρα, είδε την
θάλασσα να γίνεται γειτόνισσά του και λούστηκε στα νερά της.
Ο
Τυφωέας, κρατώντας κάτι που έμοιαζε με την τρίαινα του βυθού, κίνησε τα
τεράστια χέρια του μ’ έναν παλμό που τράνταξε την γη, και ξεκόλλησε ένα νησί από
τις άκριες της στεριάς πού ‘ναι το κράσπεδο της θάλασσας. Κι αφού το
στριφογύρισε ολόκληρο, το πέταξε μακρυά σα νά ‘ταν σφαίρα.
Κι ενώ
ο Γίγαντας πολεμούσε, τα δυνατά του χέρια ζύγωσαν στ’ άστρα κι έκρυψαν τον
Ήλιο, καθώς επιτίθονταν στον Όλυμπο και πετούσαν τον απόκρημνο βράχο.
Και
μετά την γραμμή τού βυθού, μετά την στέρεη έδρα της γης, αυτός ο ψεύτικος Δίας
όπλισε το χέρι του με τον πύρινο κεραυνό. Ο τεράστιος Τυφωέας δυσκολεύτηκε πολύ
να σηκώσει με τα διακόσια άγρια χέρια του τα βαριά όπλα του Κρονίωνα· αυτά που
ο Κρονίων Ζευς σήκωνε με το ένα χέρι…
ΝΟΝΝΟΣ
Ο ΠΑΝΟΠΟΛΙΤΗΣ, ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΑ (Α΄ στ.
281-298). Η απόδοση είναι από τις Εκδόσεις
Κάκτος (με ορισμένες διορθώσεις).
