23 Ιουλίου 2014

Ο ΤΑΦΟΣ ΤΟΥ ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗ ΣΤΗΝ ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑ

 Θεμιστοκλῆς. 
Ἐγεννήθη τὸ 526 π.χ. ἐν Ἀθήναις.
Ἀπεβίωσε τὸ 461 π.χ. 
ἐν Μαγνησίᾳ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας.


 Διόδωρος δ' περιηγητὴς ἐν τοῖς Περὶ μνημάτων εἴρηκεν... ὅτι περὶ τὸν μέγαν λιμένα τοῦ Πειραιῶς ἀπὸ τοῦ κατὰ τὸν Ἄλκιμον ἀκρωτηρίου πρόκειταί τις οἷον ἀγκών, καὶ κάμψαντι τοῦτον ἐντός, τὸ ὑπεύδιον τῆς θαλάττης, κρηπίς ἐστιν εὐμεγέθης καὶ τὸ περὶ αὐτὴν βωμοειδὲς τάφος τοῦ Θεμιστοκλέους. Οἴεται δε καὶ Πλάτωνα τὸν κωμικὸν αὐτῷ μαρτυρεῖν ἐν τούτοις· 

σὸς δὲ τύμβος ἐν καλῷ κεχωσμένος
τοῖς ἐμπόροις πρόσρησις ἔσται πανταχοῦ,
τούς τ' ἐκπλέοντας εἰσπλέοντάς τ' ὄψεται,
χὠπόταν ἅμιλλα τῶν νεῶν θεάσεται.


ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ, «ΒΙΟΣ ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΕΟΥΣ»

Ο περιηγητής Διόδωρος έγραψε στο έργο του «Περί μνημάτων»... ότι στο μεγάλο λιμάνι του Πειραιά, εκεί όπου μια εδαφική προέκταση από το σημείο του ακρωτηρίου του Άλκιμου σχηματίζει ένα είδος αγκώνα, υπάρχει, στην εσωτερική πλευρά τής προεκτάσεως, εκεί όπου η θάλασσα είναι ήσυχη, μια μεγάλη βάση και πάνω της ένα κατασκεύασμα σαν βωμός· αυτό είναι ο τάφος του Θεμιστοκλή. Ο Διόδωρος πιστεύει πως τον ισχυρισμό αυτό τον επιβεβαιώνει και ο κωμικός Πλάτων με αυτούς τους στίχους: 

Ο τάφος σου, σε όμορφο τόπο χτισμένος,
θα ’ναι χαιρετισμός στους ταξιδιώτες,
και θα θωρεί αυτούς που φεύγουν, αυτούς που έρχονται,
και θα θωρεί τους αγώνες των καραβιών.

 Απόδοση: Εκδόσεις ΚΑΚΤΟΣ, Αθήνα 1993.


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΟΙ 10 ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 7 ΗΜΕΡΩΝ

Ειπόντος τινός:
«Ω, Λεωνίδα, προς πολλούς μετ' ολίγων διακινδυνεύσων ούτως πάρει;»
Λεωνίδας έφη: «Ει μεν οίεσθέ με τωι πλήθει δειν πιστεύειν, ουδ' η πάσα Ελλάς αρκεί -βραχεία γαρ μοίρα του εκείνων πλήθους εστίν- ει δε ταις αρεταίς, και ούτος ο αριθμός ικανός


Όταν κάποιος του είπε:
«Με τόσους λίγους έρχεσαι, Λεωνίδα, να διακινδυνεύσεις απέναντι σε τόσους πολλούς;»
Ο Λεωνίδας είπε: «Αν πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο πλήθος, δεν αρκεί ούτε ολόκληρη η Ελλάδα -αφού αποτελεί μικρό μέρος σε σχέση με το πλήθος εκείνων. Αν όμως πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στις αρετές του καθενός, τότε και ο αριθμός αυτός είναι ικανός


(Πλούταρχος, Λακωνικά Αποφθέγματα)

Μανθάνειν ἐν μὲν τῷ Οὐρανῷ τὸ ὁρᾶν, ἐν δὲ τῇ Γῇ τὸ ἀναμιμνήσκεσθαι.

Μακάριος ὁ διὰ τῶν Μυστηρίων διελθών, οὗτος γιγνώσκει τῆς ζωῆς τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν σκοπόν!

Ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖνα εἶσ’ ὑπὸ χθόνα· οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν!


Πίνδαρος, Ποιητὴς τῶν Ἱερῶν Ἀγώνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ Προφήτης τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Δελφοῖς.



Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;

«Σήκω, σαΐτεψε το φίδι, πώχει αφήκει

η παλιά φιδομάνα και που τώρα

πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει

στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;

«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,

κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,

τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω

στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει

τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει

στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;


«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός


* οσκρός = κεντρί, δηλητήριο
Ο Έλληνας, τέκνο του ΔευκΑλίωνος, μάχεται συνΕχώς!