ΕΥΡΙΠΙΔΟΥ "ΕΛΕΝΗ" - ΕΠΙΔΑΥΡΟΣ 1977
ΗΧΗΤΙΚΟ ΜΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ -ΕΠΙΔΑΥΡΟΣ 1977
Σύμφωνα με
τον Ευριπίδη, η Ελένη δεν πήγε καθόλου στην Τροία. Εκεί πήγε μόνο το
είδωλό της, ενώ η ίδια, με απόφαση της Ήρας, μεταφέρθηκε από τον Ερμή
στην Αίγυπτο και τέθηκε υπό την προστασία του Πρωτέα, του εκεί βασιλιά.
Μετά τον θάνατό του, όμως, η Ελένη, για να προστατευθεί από το
Θεοκλύμενο, τον γιο του Πρωτέα, ο οποίος επιμένει να την παντρευτεί,
καταφεύγει ως ικέτισσα στον τάφο του βασιλιά. Εκεί της παρουσιάζεται ο
Μενέλαος, ο άνδρας της. Έχει χάσει στη θάλασσα τα καράβια του και
προσπαθεί να διασώσει τους λίγους συντρόφους του που κρύβονται σε μια
σπηλιά. Μετά την αναγνώριση, οι δύο σύζυγοι καταστρώνουν το σχέδιο
απόδρασης και εξαπάτησης του Θεοκλύμενου. Ο Μενέλαος παρουσιάζεται ως
φίλος τού- δήθεν- πνιγμένου στη θάλασσα συζύγου της Ελένης και
επιβιβάζεται μαζί της σε πλοίο, προκειμένου και οι δύο να προσφέρουν
νεκρικές τιμές στον «πνιγμένο» και να κάνουν τον ενάλιο ενταφιασμό του.
Τελικά σώζονται και επιστρέφουν στην Ελλάδα.
ΟΙ 10 ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 7 ΗΜΕΡΩΝ
-
Εὖ δ' ἴστε, ὦ Ἀθηναῖοι, ὅτι πλεῖστον διαφέρει φήμη καὶ συκοφαντία. Φήμη μὲν γὰρ οὐ κοινωνεῖ διαβολῇ, διαβολὴ δὲ ἀδελφόν ἐστι συκοφαντί...
-
ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟΣ ΜΑΡΞΙΣΜΟΣ - CULTURAL MARXISM Προϊόντος δὲ τοῦ χρόνου καὶ λήθης ἐγγιγνομένης ἐν αὐτῷ μᾶλλον καὶ δυναστεύει τὸ τῆς ...
-
Νομίζω δὲ δύο τὰ ἐναντιώτατα εὐβουλίᾳ εἶναι, τάχος τε καὶ ὀργήν, ὧν τὸ μὲν μετὰ ἀνοίας φιλεῖ γίγνεσθαι, τὸ δὲ μετὰ ἀπαιδευσίας καὶ βραχύτη...
-
Τῶν ὄντων τὰ μέν ἐστιν ἐφ' ἡμῖν , τὰ δὲ οὐκ ἐφ' ἡμῖν . Ἐφ' ἡμῖν μὲν ὑπόληψις , ὁρμή , ὄρεξις , ἔκκλισις καὶ ἑνὶ λόγῳ...
-
Αμφιπρόσωπη Ερμαϊκή Στήλη. Γενειοφόρος και Αγένειος Ερμής... Το Πέρασμα από την μια κατάσταση στην άλλη...
-
Ἄριστος τρόπος τοῦ ἀμύνεσθαι τὸ μὴ ἐξομοιοῦσθαι! Ο καλύτερος τρόπος να αμύνεσαι, είναι να μην εξομοιώνεσαι με τον αντίπαλό σου! (Μάρκ...
-
Πλημμυρίδα τα γεγονότα πλήττουν την διάνοιά μας και το συναισθηματικό μας κέντρο... Χαρακτηριστικά γνωρίσματα ενός “γένους” διεφθαρμέν...
-
Ὁ Χρόνος ὡς πρὸς μὲν τὸ «Τώρα» εἶναι πεπερασμένος, ὡς πρὸς δὲ τὰ μέρη του, ποὺ ὑπάρχουν διττῶς (δηλ. τὸ Παρελθὸν καὶ τὸ Μέλλον)...
-
Σοφὸν ἔοικε χρῆμα τὸ τῆς ἡσυχίας πρός τ' ἄλλα καὶ εἰς ἐπιστήμης καὶ φρονήσεως μελέτην · λέγω δ' οὐ τὴν καπηλικὴν καὶ ἀγοραί...
-
Cursum perficio. Verbum sapienti: Quo plus habent, eo plus cupiunt. Post nubila, Phoebus. Iternum . Πλο ῦς ἐτελειώ...
Ειπόντος τινός:
«Ω, Λεωνίδα, προς πολλούς μετ' ολίγων διακινδυνεύσων ούτως πάρει;»
Λεωνίδας έφη: «Ει μεν οίεσθέ με τωι πλήθει δειν πιστεύειν, ουδ' η πάσα Ελλάς αρκεί -βραχεία γαρ μοίρα του εκείνων πλήθους εστίν- ει δε ταις αρεταίς, και ούτος ο αριθμός ικανός!»
Όταν κάποιος του είπε:
«Με τόσους λίγους έρχεσαι, Λεωνίδα, να διακινδυνεύσεις απέναντι σε τόσους πολλούς;»
Ο Λεωνίδας είπε: «Αν πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο πλήθος, δεν αρκεί ούτε ολόκληρη η Ελλάδα -αφού αποτελεί μικρό μέρος σε σχέση με το πλήθος εκείνων. Αν όμως πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στις αρετές του καθενός, τότε και ο αριθμός αυτός είναι ικανός!»
(Πλούταρχος, Λακωνικά Αποφθέγματα)
Μανθάνειν ἐν μὲν τῷ Οὐρανῷ τὸ ὁρᾶν, ἐν δὲ τῇ Γῇ τὸ ἀναμιμνήσκεσθαι.
Μακάριος ὁ διὰ τῶν Μυστηρίων διελθών, οὗτος γιγνώσκει τῆς ζωῆς τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν σκοπόν!
Ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖνα εἶσ’ ὑπὸ χθόνα· οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν!
Πίνδαρος, Ποιητὴς τῶν Ἱερῶν Ἀγώνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ Προφήτης τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Δελφοῖς.
Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;
«Σήκω, σαΐτεψε το φίδι, πώχει αφήκει
η παλιά φιδομάνα και που τώρα
πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει
στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;
«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,
κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,
τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω
στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει
τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει
στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;
«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός
* οσκρός = κεντρί, δηλητήριο
Ο Έλληνας, τέκνο του ΔευκΑλίωνος, μάχεται συνΕχώς!
