6 Απριλίου 2014

ΥΜΝΟΣ ΕΙΣ ΝΕΜΕΣΙΝ - ΜΕΣΟΜΗΔΟΥΣ




 Ὕμνος εἰς Νέμεσιν 
Mεσομήδους τοῦ Κρητός 

Νέμεσι πτερόεσσα βίου ῥοπά,
κυανῶπι Θεά, θύγατερ Δίκας,
ἃ κοῦφα φρυάγματα θνατῶν
ἐπέχεις ἀδάμαντι χαλινῷ,
ἔχθουσα δ' ὕβριν ὀλοὰν βροτῶν
μέλανα φθόνον ἐκτὸς ἐλαύνεις.

Ὑπὸ σὸν τροχὸν ἄστατον ἀστιβῆ
χαροπὰ μερόπων στρέφεται τύχα,
λήθουσα δὲ πὰρ πόδα βαίνεις,
γαυρούμενον αὐχένα κλίνεις.

Ὑπὸ πῆχυν ἀεὶ βίοτον μετρεῖς,
νεύεις δ' ὑπὸ κόλπον ὄφρυν ἀεί
ζυγὸν μετὰ χεῖρα κρατοῦσα.
Ἵλαθι μάκαιρα δικασπόλε,
Νέμεσι πτερόεσσα βίου ῥοπά.

Νέμεσιν Θεὸν ᾄδομεν ἀφθίταν,
Νίκην τανυσίπτερον ὀμβρίμαν
νημερτέα καὶ πάρεδρον Δίκας,
ἃ τὰν μεγαλανορίαν βροτῶν
νεμεσῶσα φέρεις κατὰ Ταρτάρου.

ΙΕΡΟΝ ΝΕΜΕΣΕΩΣ - ΡΑΜΝΟΥΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
(Φωτο. Ιαλυσσός)

Ύμνος στην Νέμεσι 
Mεσομήδους του Κρητός


Πτερωτή Νέμεσι, ισορροπία του βίου,
κυανόφθαλμη Θεά, θυγατέρα της Δίκης,
συ που των θνητών τα κούφια ξεφυσήματα
συγκρατείς με αδαμάντινα χαλινάρια,
και καθώς απεχθάνεσαι των βροτών την ολέθρια ύβρι
τον κατάμαυρο φθόνο εξαποστέλλεις.

Κάτω από τον τροχό σου τον άστατο που ίχνος δεν αφήνει
περιστρέφεται η χαρωπή των ανθρώπων τύχη· 
ανεπαίσθητα πλησιάζεις σε κάθε παράβασι
και τον επηρμένον αυχένα ταπεινώνεις.

Με τον πήχυ σου πάντοτε τον βίο μετράς,
και πάντοτε συνοφρυωμένη παρατηρείς
ζυγό κρατώντας συνεχώς στο χέρι σου.
Ελέησον, μακάρια, συ που απονέμεις τα οφειλόμενα,
πτερωτή Νέμεσι, ισορροπία του βίου!

Την Θεά Νέμεσι άδουμε την άφθαρτη,
την ορμητική Νίκη με τις απλωμένες φτερούγες,
την αδιάψευστη, και πάρεδρο της Δίκης,
συ που την μεγαλαυχία των θνητών
δικαίως καταστέλλοντας οδηγείς στον Τάρταρο!

                                  Απόδοση Ύμνου: Ιαλυσσός
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΟΙ 10 ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 7 ΗΜΕΡΩΝ

Ειπόντος τινός:
«Ω, Λεωνίδα, προς πολλούς μετ' ολίγων διακινδυνεύσων ούτως πάρει;»
Λεωνίδας έφη: «Ει μεν οίεσθέ με τωι πλήθει δειν πιστεύειν, ουδ' η πάσα Ελλάς αρκεί -βραχεία γαρ μοίρα του εκείνων πλήθους εστίν- ει δε ταις αρεταίς, και ούτος ο αριθμός ικανός


Όταν κάποιος του είπε:
«Με τόσους λίγους έρχεσαι, Λεωνίδα, να διακινδυνεύσεις απέναντι σε τόσους πολλούς;»
Ο Λεωνίδας είπε: «Αν πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο πλήθος, δεν αρκεί ούτε ολόκληρη η Ελλάδα -αφού αποτελεί μικρό μέρος σε σχέση με το πλήθος εκείνων. Αν όμως πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στις αρετές του καθενός, τότε και ο αριθμός αυτός είναι ικανός


(Πλούταρχος, Λακωνικά Αποφθέγματα)

Μανθάνειν ἐν μὲν τῷ Οὐρανῷ τὸ ὁρᾶν, ἐν δὲ τῇ Γῇ τὸ ἀναμιμνήσκεσθαι.

Μακάριος ὁ διὰ τῶν Μυστηρίων διελθών, οὗτος γιγνώσκει τῆς ζωῆς τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν σκοπόν!

Ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖνα εἶσ’ ὑπὸ χθόνα· οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν!


Πίνδαρος, Ποιητὴς τῶν Ἱερῶν Ἀγώνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ Προφήτης τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Δελφοῖς.



Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;

«Σήκω, σαΐτεψε το φίδι, πώχει αφήκει

η παλιά φιδομάνα και που τώρα

πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει

στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;

«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,

κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,

τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω

στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει

τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει

στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;


«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός


* οσκρός = κεντρί, δηλητήριο
Ο Έλληνας, τέκνο του ΔευκΑλίωνος, μάχεται συνΕχώς!