Μουσική: Δημήτρης Παπαδημητρίου
Από την ταινία: "Το φως που σβήνει" του Βασίλη Ντούρου.
Ρώτησα κάποτε τον άνεμο,
πού παν τα σύννεφα που σπρώχνει,
και μού 'πε: σε τόπο μυστικό κι απάνεμο
απ' όπου ανάγκη δεν τα διώχνει.
Ρώτησα κάποτε τον ουρανό,
πού παν τ' αστέρια όταν φέξει,
και μού 'πε: αιωρούνται στο κενό
και καρτερούν τη νύχτα να τους γνέψει.
Ρώτησα κάποτε τα κύματα,
γιατί πεισμώνουν κι αγριεύουν,
και μού 'παν: γυρεύουν νιάτα, θύματα
που στο βυθό τα παγιδεύουν.
Ρώτησα κάποτε και τη φωτιά,
μες στις καρδιές γιατί φουντώνει,
και μού 'πε: μονάχα η άδεια αγκαλιά
δεν με βαστά κι αργολυώνει.