Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Στου έρωτα το πρώτο αχ, καράβι κέντησα,
πήρα το δρόμο του Σεβάχ, τον κόσμο αρμένισα.
Μαργαριτάρι και λωτός ήσουν στο Μόλυβο,
μια στο βυθό να σε ζητώ και μια στον Όλυμπο.
Στο Τάζ Μαχάλ και στο Ντεπό άγκυρα έρριξα,
στη γέφυρα των στεναγμών τα δάκρυα μέτρησα.
Στη αγκαλιά μιάς ξωτικιάς αποκοιμήθηκα,
ήπια νερό τής λησμονιάς και σε θυμήθηκα.
Δός μου το ρίγος το παλιό, δίχως καμώματα,
κι αν θά ‘μαι λίγος, θα χαθώ τα ξημερώματα.
Ήρθε μια άνοιξη πικρή και μαραζιάρικη
και στην εξέδρα τη χλωμή, λόγοι δεκάρικοι.
Ξενυχτισμένες διαδρομές, που πήγαν άδικα,
για να κλειστούν στα ρετιρέ και στα τρελλάδικα.
Κούκος μονός σ ένα ταμπλώ, τον πόνο ξόρκισα,
χρόνια πληρώνω και χρωστώ κι ας λες πως ξόφλησα.
Βγάλε τα μαύρα σου γυαλιά, να δω τη θάλασσα,
άλλαξα μέτρα και σταθμά, καημό δεν άλλαξα.
κι αν θά ‘μαι λίγος, θα χαθώ τα ξημερώματα.