25 Ιανουαρίου 2014

ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ - ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΜΗ ΔΕΙΝ ΔΑΝΕΙΖΕΣΘΑΙ

Ο σοφός Πλούταρχος, στην πραγματεία του αυτή, μέσα σε 10 μικρά αλλά μεστά κεφάλαια, θέτει τον δικό του Δεκάλογο ορθής και αποτελεσματικής συμπεριφοράς απέναντι στο φαινόμενο του δανεισμού και στις επικίνδυνες κατά κανόνα παρεκτροπές και συμφορές που αυτός επιφέρει στα θύματά του, εξηγώντας το γιατί δεν πρέπει να δανείζεται κανείς.

Ο Δανεισμός είναι κάτι το αφύσικο και δημιουργεί αφόρητες καταστάσεις, τις οποίες πρέπει να αποφεύγουμε πάση θυσία. Τα δάνεια δένουν τους ανθρώπους με αόρατα δεσμά. Πώς αποφεύγουμε τον δανεισμό και τα δάνεια; Και πώς απελευθερωνόμαστε από αυτά; Το βιβλίο λειτουργεί ως ένα αποτελεσματικό εγχειρίδιο τομής και φιλοσοφικής καυτηρίασης αυτού του διαχρονικού κακού.

"Ευλογώτατα μισείται η τοκογλυφία, διότι το κέρδος είναι από αυτό το ίδιο το νόμισμα και όχι από τον σκοπό για τον οποίο εξευρέθηκε το νόμισμα. Διότι αυτό δημιουργήθηκε χάριν ανταλλαγής, ενώ ο τόκος το κάνει περισσότερο∙ ώστε ανήκει στους ακρότατα παρά φύσιν τρόπους απόκτησης χρημάτων".
                                    Αριστοτέλης, Πολιτικά

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΟΙ 10 ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 7 ΗΜΕΡΩΝ

Ειπόντος τινός:
«Ω, Λεωνίδα, προς πολλούς μετ' ολίγων διακινδυνεύσων ούτως πάρει;»
Λεωνίδας έφη: «Ει μεν οίεσθέ με τωι πλήθει δειν πιστεύειν, ουδ' η πάσα Ελλάς αρκεί -βραχεία γαρ μοίρα του εκείνων πλήθους εστίν- ει δε ταις αρεταίς, και ούτος ο αριθμός ικανός


Όταν κάποιος του είπε:
«Με τόσους λίγους έρχεσαι, Λεωνίδα, να διακινδυνεύσεις απέναντι σε τόσους πολλούς;»
Ο Λεωνίδας είπε: «Αν πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο πλήθος, δεν αρκεί ούτε ολόκληρη η Ελλάδα -αφού αποτελεί μικρό μέρος σε σχέση με το πλήθος εκείνων. Αν όμως πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στις αρετές του καθενός, τότε και ο αριθμός αυτός είναι ικανός


(Πλούταρχος, Λακωνικά Αποφθέγματα)

Μανθάνειν ἐν μὲν τῷ Οὐρανῷ τὸ ὁρᾶν, ἐν δὲ τῇ Γῇ τὸ ἀναμιμνήσκεσθαι.

Μακάριος ὁ διὰ τῶν Μυστηρίων διελθών, οὗτος γιγνώσκει τῆς ζωῆς τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν σκοπόν!

Ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖνα εἶσ’ ὑπὸ χθόνα· οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν!


Πίνδαρος, Ποιητὴς τῶν Ἱερῶν Ἀγώνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ Προφήτης τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Δελφοῖς.



Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;

«Σήκω, σαΐτεψε το φίδι, πώχει αφήκει

η παλιά φιδομάνα και που τώρα

πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει

στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;

«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,

κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,

τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω

στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει

τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει

στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;


«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός


* οσκρός = κεντρί, δηλητήριο
Ο Έλληνας, τέκνο του ΔευκΑλίωνος, μάχεται συνΕχώς!