2 Δεκεμβρίου 2013

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΜΟΝΙΑ


Είναι ΑΝΩΦΕΛΟ να νιώθεις θυμό και δυσαρέσκεια με τον εαυτό σου. Αυτό αποδεικνύει ότι το Τονάλ σου έχει μπλεχτεί σε μια εσωτερική μάχη. Μια μάχη μέσα στο Τονάλ σου είναι μια από τις πιο ανόητες αμφισβητήσεις που μπορώ να σκεφτώ. Η "δεμένη" ζωή ενός Πολεμιστή έχει σκοπό να σταματήσει αυτή την πάλη...

Σε δίδαξα να αποφεύγεις την φθορά και τα δάκρυα. Τώρα πια δεν υπάρχει μέσα σου πόλεμος, όπως παλιότερα, γιατί Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΜΟΝΙΑ. Αρμονία πράξεων και αποφάσεων, στην αρχή, κι έπειτα Αρμονία τού Τονάλ και του Ναγουάλ.

Είμαστε ρευστά φωτεινά όντα φτιαγμένα από ίνες. Η παραδοχή ότι είμαστε στερεά σώματα είναι έργο του Τονάλ. Όταν το Ναγουάλ μαζεύεται, τότε συμβαίνουν παράξενα πράγματα. Είναι όμως παράξενα μόνο για το Τονάλ.

Το Ναγουάλ μόλις μάθει να αναδύεται μπορεί να επιφέρει μεγάλη ζημιά στο Τονάλ, αν προβάλλει χωρίς κανέναν έλεγχο. Το Τονάλ σου πρέπει να πειστεί με την Λογική και το Ναγουάλ σου με πράξεις, μέχρι που ΤΟ ΕΝΑ ΝΑ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΟ ΑΛΛΟ.

Το Τονάλ πρέπει να προστατεύεται με κάθε θυσία… Κάθε χτύπημα στο Τονάλ το οδηγεί στον θάνατό του. Λόγω της σύμφυτης αδυναμίας του, το Τονάλ εύκολα καταστρέφεται και γι’ αυτό ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΣΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗ είναι να κάνει το Ναγουάλ να εμφανίζεται με τρόπο που να στηρίζει το Τονάλ...

ΚΑΡΛΟΣ ΚΑΣΤΑΝΕΔΑ
«Ιστορίες Δύναμης»
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΟΙ 10 ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 7 ΗΜΕΡΩΝ

Ειπόντος τινός:
«Ω, Λεωνίδα, προς πολλούς μετ' ολίγων διακινδυνεύσων ούτως πάρει;»
Λεωνίδας έφη: «Ει μεν οίεσθέ με τωι πλήθει δειν πιστεύειν, ουδ' η πάσα Ελλάς αρκεί -βραχεία γαρ μοίρα του εκείνων πλήθους εστίν- ει δε ταις αρεταίς, και ούτος ο αριθμός ικανός


Όταν κάποιος του είπε:
«Με τόσους λίγους έρχεσαι, Λεωνίδα, να διακινδυνεύσεις απέναντι σε τόσους πολλούς;»
Ο Λεωνίδας είπε: «Αν πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο πλήθος, δεν αρκεί ούτε ολόκληρη η Ελλάδα -αφού αποτελεί μικρό μέρος σε σχέση με το πλήθος εκείνων. Αν όμως πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στις αρετές του καθενός, τότε και ο αριθμός αυτός είναι ικανός


(Πλούταρχος, Λακωνικά Αποφθέγματα)

Μανθάνειν ἐν μὲν τῷ Οὐρανῷ τὸ ὁρᾶν, ἐν δὲ τῇ Γῇ τὸ ἀναμιμνήσκεσθαι.

Μακάριος ὁ διὰ τῶν Μυστηρίων διελθών, οὗτος γιγνώσκει τῆς ζωῆς τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν σκοπόν!

Ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖνα εἶσ’ ὑπὸ χθόνα· οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν!


Πίνδαρος, Ποιητὴς τῶν Ἱερῶν Ἀγώνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ Προφήτης τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Δελφοῖς.



Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;

«Σήκω, σαΐτεψε το φίδι, πώχει αφήκει

η παλιά φιδομάνα και που τώρα

πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει

στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;

«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,

κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,

τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω

στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει

τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει

στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;


«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός


* οσκρός = κεντρί, δηλητήριο
Ο Έλληνας, τέκνο του ΔευκΑλίωνος, μάχεται συνΕχώς!