30 Νοεμβρίου 2013

Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ...


Ο Πολεμιστής είναι ένας ΑΨΟΓΟΣ ΚΥΝΗΓΟΣ που κυνηγάει τη ΔΥΝΑΜΗ∙ δεν είναι ούτε μεθυσμένος, ούτε τρελλός και δεν έχει ούτε τον χρόνο ούτε τη διάθεση να μπλοφάρει, να πει ψέμματα στον εαυτό του ή να κάνει λανθασμένες κινήσεις. 

Οι φιλοδοξίες του βρίσκονται πολύ ψηλά για κάτι τέτοιο. Οι φιλοδοξίες του είναι Η ΑΠΟΛΥΤΑ ΙΣΟΡΡΟΠΗΜΕΝΗ ΖΩΗ του, που του πήρε τόσο χρόνο να την ΟΡΓΑΝΩΣΕΙ και να την ΤΕΛΕΙΟΠΟΙΗΣΕΙ. Δεν είναι διατεθειμένος να τα "κλωτσήσει" όλα με κάποιον ανόητο χειρισμό, εκλαμβάνοντας κάτι για κάτι άλλο...

Το ΟΝΕΙΡΟ είναι πραγματικό για τον Πολεμιστή διότι μέσα σ’ αυτό μπορεί να δρα συνειδητά, μπορεί να εκλέγει και ν’ απορρίπτει, μπορεί να επιλέγει από μια ποικιλία πραγμάτων εκείνα που οδηγούν στη δύναμη, και στη συνέχεια έχει την δυνατότητα να τα επεξεργάζεται και να τα χρησιμοποιεί, ενώ στο συνηθισμένο όνειρο δεν μπορεί να δράσει σκόπιμα...

Στο ΟΝΕΙΡΟ διαθέτεις δύναμη∙ μπορείς να αλλάξεις τα πράγματα∙ μπορείς να βρεις αναρίθμητους κρυμμένους παράγοντες∙ μπορείς να ελέγξεις ό,τι θέλεις.

ΚΑΡΛΟΣ ΚΑΣΤΑΝΕΔΑ
«Ταξείδι στο Ιξτλάν»
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΟΙ 10 ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 7 ΗΜΕΡΩΝ

Ειπόντος τινός:
«Ω, Λεωνίδα, προς πολλούς μετ' ολίγων διακινδυνεύσων ούτως πάρει;»
Λεωνίδας έφη: «Ει μεν οίεσθέ με τωι πλήθει δειν πιστεύειν, ουδ' η πάσα Ελλάς αρκεί -βραχεία γαρ μοίρα του εκείνων πλήθους εστίν- ει δε ταις αρεταίς, και ούτος ο αριθμός ικανός


Όταν κάποιος του είπε:
«Με τόσους λίγους έρχεσαι, Λεωνίδα, να διακινδυνεύσεις απέναντι σε τόσους πολλούς;»
Ο Λεωνίδας είπε: «Αν πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο πλήθος, δεν αρκεί ούτε ολόκληρη η Ελλάδα -αφού αποτελεί μικρό μέρος σε σχέση με το πλήθος εκείνων. Αν όμως πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στις αρετές του καθενός, τότε και ο αριθμός αυτός είναι ικανός


(Πλούταρχος, Λακωνικά Αποφθέγματα)

Μανθάνειν ἐν μὲν τῷ Οὐρανῷ τὸ ὁρᾶν, ἐν δὲ τῇ Γῇ τὸ ἀναμιμνήσκεσθαι.

Μακάριος ὁ διὰ τῶν Μυστηρίων διελθών, οὗτος γιγνώσκει τῆς ζωῆς τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν σκοπόν!

Ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖνα εἶσ’ ὑπὸ χθόνα· οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν!


Πίνδαρος, Ποιητὴς τῶν Ἱερῶν Ἀγώνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ Προφήτης τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Δελφοῖς.



Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;

«Σήκω, σαΐτεψε το φίδι, πώχει αφήκει

η παλιά φιδομάνα και που τώρα

πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει

στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;

«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,

κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,

τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω

στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει

τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει

στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;


«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός


* οσκρός = κεντρί, δηλητήριο
Ο Έλληνας, τέκνο του ΔευκΑλίωνος, μάχεται συνΕχώς!