ΥΜΝΟΣ ΗΛΙΟΥ -ΜΕΣΟΜΗΔΟΥΣ * ΜΕ ΑΥΛΟ ΤΟΥ ΠΑΝΟΣ
Ύμνος εις Ήλιον
-Μεσομήδους του Κρητός (2ος αι. μ.χ. )
Χιονοβλεφάρου πάτερ Αούς,
ροδόεσσαν ος άντυγα πώλων
πτανοίς υπ' ίχνεσσι διώκεις,
χρυσέαισιν αγαλλόμενος κόμαις
περί νώτον απείριτον ουρανού
ακτίνα πολύστροφον αμπλέκων,
αίγλας πολυδερκέα παγάν
περί γαίαν άπασαν ελίσσων,
ποταμοί δε σέθεν πυρός αμβρότου
τίκτουσιν επήρατον αμέραν.
Σοι μεν χορός εύδιος αστέρων
κατ' Όλυμπον άνακτα χορεύει
άνετον μέλος αιέν αείδων
Φοιβηίδι τερπόμενος λύρα.
Γλαυκά δε πάροιθε Σελάνα
χρόνον ώριον αγεμονεύει
λευκών υπό σύρμασι μόσχων,
γάνυται δέ τέ σοι νόος ευμενής
πολυείμονα κόσμον ελίσσων.
Ύμνος στον Ήλιο
Πατέρα της χιονοβλέφαρης Αυγής,
που το ρόδινο άρμα σου, με των νεαρών
ίππων τις ιπτάμενες οπλές οδηγείς,
αγαλλόμενος με την χρυσή κόμη σου
στο απέραντο άνοιγμα του ουρανού,
συστρέφοντας την πολύστροφη ακτίνα σου,
την περίβλεπτη πηγή της λαμπρότητας
ελίσσοντας γύρω από ολόκληρη τη γη.
Κι οι ποταμοί του αθάνατου πυρός σου
γεννούν την αξιαγάπητη μέρα.
Για σένα ο φωτεινός χορός των άστρων
χορεύει στον άρχοντα Όλυμπο,
διαρκώς ψάλλοντας μέλος ευφρόσυνο,
τερπόμενος με την λύρα του Φοίβου,
και η γλαυκή Σελήνη κατωθέ σου
ηγεμονεύει τον χρόνο με τις εποχές του,
με το άρμα της που το σέρνουν λευκοί ταύροι.
Κι ευφραίνεται ο ευμενής νούς σου,
περιδιαβαίνοντας τον πολύμορφο κόσμο!
Σύγχρονη Απόδοση: Ιαλυσσός.
ΟΙ 10 ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 7 ΗΜΕΡΩΝ
-
Ὁ Ἡράκλειτος γεννήθηκε στὴν Ἔφεσο τὸ 544 π.χ. καὶ ἔφτασε στὴν ἀκμή του κατὰ τὴν ξθ΄ - 69 η Ὀλυμπιάδα (504 − 500 π.χ.). « Γέγονε ...
-
Μηδενὶ συμφορὰν ὀνειδίσῃς∙ κοινὴ γὰρ ἡ τύχη καὶ τὸ μέλλον ἀόρατον. Μην εμπαίζεις κανέναν για την συμφορά που τον βρήκε, διότι η τ...
-
Ἄγει δὲ πρὸς φῶς τὴν ἀλήθειαν χρόνος. Ο χρόνος φέρνει στο φως την αλήθεια! Μένανδρος, Γνῶμαι Μονόστιχοι ...
-
Τῶν ὄντων τὰ μέν ἐστιν ἐφ' ἡμῖν , τὰ δὲ οὐκ ἐφ' ἡμῖν . Ἐφ' ἡμῖν μὲν ὑπόληψις , ὁρμή , ὄρεξις , ἔκκλισις καὶ ἑνὶ λόγῳ...
-
Εὖ δ' ἴστε, ὦ Ἀθηναῖοι, ὅτι πλεῖστον διαφέρει φήμη καὶ συκοφαντία. Φήμη μὲν γὰρ οὐ κοινωνεῖ διαβολῇ, διαβολὴ δὲ ἀδελφόν ἐστι συκοφαντί...
-
Ὁ Χρόνος ὡς πρὸς μὲν τὸ «Τώρα» εἶναι πεπερασμένος, ὡς πρὸς δὲ τὰ μέρη του, ποὺ ὑπάρχουν διττῶς (δηλ. τὸ Παρελθὸν καὶ τὸ Μέλλον)...
-
ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟΣ ΜΑΡΞΙΣΜΟΣ - CULTURAL MARXISM Προϊόντος δὲ τοῦ χρόνου καὶ λήθης ἐγγιγνομένης ἐν αὐτῷ μᾶλλον καὶ δυναστεύει τὸ τῆς ...
-
Πλημμυρίδα τα γεγονότα πλήττουν την διάνοιά μας και το συναισθηματικό μας κέντρο... Χαρακτηριστικά γνωρίσματα ενός “γένους” διεφθαρμέν...
-
Μορφὰς γὰρ κατέθεντο δύο γνώμας ὀνομάζειν· τῶν μίαν οὐ χρεών ἐστιν ἐν ᾧ πεπλανημένοι εἰσίν τἀντία δ’ ἐκρίναντο δέμας καὶ σήμα...
-
ΤΙΝΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΚΟΥΠΑ Η ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑ; ~~ΕΝΑ ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΟ ΔΡΩΜΕΝΟ ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΗΣ ΟΙΝΟΠΟΣΙΑΣ~~ (Παραδοσιακό Τραγούδι με προέλευση απ...
Ειπόντος τινός:
«Ω, Λεωνίδα, προς πολλούς μετ' ολίγων διακινδυνεύσων ούτως πάρει;»
Λεωνίδας έφη: «Ει μεν οίεσθέ με τωι πλήθει δειν πιστεύειν, ουδ' η πάσα Ελλάς αρκεί -βραχεία γαρ μοίρα του εκείνων πλήθους εστίν- ει δε ταις αρεταίς, και ούτος ο αριθμός ικανός!»
Όταν κάποιος του είπε:
«Με τόσους λίγους έρχεσαι, Λεωνίδα, να διακινδυνεύσεις απέναντι σε τόσους πολλούς;»
Ο Λεωνίδας είπε: «Αν πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο πλήθος, δεν αρκεί ούτε ολόκληρη η Ελλάδα -αφού αποτελεί μικρό μέρος σε σχέση με το πλήθος εκείνων. Αν όμως πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στις αρετές του καθενός, τότε και ο αριθμός αυτός είναι ικανός!»
(Πλούταρχος, Λακωνικά Αποφθέγματα)
Μανθάνειν ἐν μὲν τῷ Οὐρανῷ τὸ ὁρᾶν, ἐν δὲ τῇ Γῇ τὸ ἀναμιμνήσκεσθαι.
Μακάριος ὁ διὰ τῶν Μυστηρίων διελθών, οὗτος γιγνώσκει τῆς ζωῆς τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν σκοπόν!
Ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖνα εἶσ’ ὑπὸ χθόνα· οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν!
Πίνδαρος, Ποιητὴς τῶν Ἱερῶν Ἀγώνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ Προφήτης τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Δελφοῖς.
Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;
«Σήκω, σαΐτεψε το φίδι, πώχει αφήκει
η παλιά φιδομάνα και που τώρα
πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει
στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;
«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,
κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,
τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω
στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει
τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει
στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;
«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός
* οσκρός = κεντρί, δηλητήριο
Ο Έλληνας, τέκνο του ΔευκΑλίωνος, μάχεται συνΕχώς!