24 Ιουλίου 2012

ΠΛΗΘΩΝΟΣ, ΥΜΝΟΣ ΕΣ ΘΕΟΥΣ



Μὴ Ὑμῖν ἐσθλῶν τὴν χάριν, ὦ Μάκαρες Θεοί, εἰδώς
παυσαίμην, τά τέ μοι διὰ Ὑμέων σύμπαντ’ ἐστὶν
ἠδ’ αἰὲν γέγονεν, τῶν δώτης δὴ Ὕπατος Ζεύς.

Μὴ κοινοῦ ἀγαθοῦ Γένεος ὀλιγωρήσαιμι
τοῦ ’μοῦ, ὅτου τίς μοι δύναμις· πρόφρων δὲ τὸ κοινὸν
δρῶν εὖ, τοῦθ’ ἅμα καὶ ἐμὸν εἰδοίην μέγ’ ὄνειαρ.

Μὴ κακοῦ, ᾧ κεν ἑκάστοτε συμβάλλοι, γιγνοίμην
αἴτιος ἀνθρώπων, ἀγαθοῖο δέ, ᾗ κε δυναίμην,
ὡς μάκαρ Ὕμμιν ἐϊσκόμενος κἀγὼ γιγνοίμην.-
****
Είθε να μην παύσω, ώ Μάκαρες Θεοί, να Σας αναγνωρίζω χάριν,
για όλα τ' αγαθά που μές από Εσάς λαμβάνω και για όσα έχω
ήδη λάβει, πρώτιστος χορηγός των οποίων είναι ο Ύπατος Ζεύς.

Είθε να μην ολιγωρήσω απέναντι στο κοινό καλό τού Γένους μου,
με όσες δυνάμεις διαθέτω· και το να υπηρετώ πρόθυμα το Κοινόν,
αυτό ας το θεωρώ ταυτόχρονα και δικό μου μεγάλο όφελος.

Είθε να μην γίνω αίτιος κανενός κακού, από αυτά που μπορεί
να τύχουν κάθε φορά στους ανθρώπους, αλλά αγαθού, κατά δύναμιν,
ώστε να δύναμαι να γίνω κι εγώ ευδαίμων, ομοιάζοντας σ’ Εσάς.-

Πλήθωνος, 27  Ὕμνοι ἐς Θεούς. - Ὕμνος 22ος.  Σύγχρονη Ἀπόδοση: Ἰαλυσσός.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΟΙ 10 ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 7 ΗΜΕΡΩΝ

Ειπόντος τινός:
«Ω, Λεωνίδα, προς πολλούς μετ' ολίγων διακινδυνεύσων ούτως πάρει;»
Λεωνίδας έφη: «Ει μεν οίεσθέ με τωι πλήθει δειν πιστεύειν, ουδ' η πάσα Ελλάς αρκεί -βραχεία γαρ μοίρα του εκείνων πλήθους εστίν- ει δε ταις αρεταίς, και ούτος ο αριθμός ικανός


Όταν κάποιος του είπε:
«Με τόσους λίγους έρχεσαι, Λεωνίδα, να διακινδυνεύσεις απέναντι σε τόσους πολλούς;»
Ο Λεωνίδας είπε: «Αν πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο πλήθος, δεν αρκεί ούτε ολόκληρη η Ελλάδα -αφού αποτελεί μικρό μέρος σε σχέση με το πλήθος εκείνων. Αν όμως πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στις αρετές του καθενός, τότε και ο αριθμός αυτός είναι ικανός


(Πλούταρχος, Λακωνικά Αποφθέγματα)

Μανθάνειν ἐν μὲν τῷ Οὐρανῷ τὸ ὁρᾶν, ἐν δὲ τῇ Γῇ τὸ ἀναμιμνήσκεσθαι.

Μακάριος ὁ διὰ τῶν Μυστηρίων διελθών, οὗτος γιγνώσκει τῆς ζωῆς τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν σκοπόν!

Ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖνα εἶσ’ ὑπὸ χθόνα· οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν!


Πίνδαρος, Ποιητὴς τῶν Ἱερῶν Ἀγώνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ Προφήτης τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Δελφοῖς.



Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;

«Σήκω, σαΐτεψε το φίδι, πώχει αφήκει

η παλιά φιδομάνα και που τώρα

πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει

στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;

«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,

κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,

τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω

στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει

τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει

στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;


«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός


* οσκρός = κεντρί, δηλητήριο
Ο Έλληνας, τέκνο του ΔευκΑλίωνος, μάχεται συνΕχώς!