Το βασικότερο πρόβλημα των επαναστατών ήταν η σύγκληση νέας Εθνοσυνέλευσης, για να ψηφίσει καινούργιο Σύνταγμα. Στις 10 Δεκεμβρίου του 1862 ξεκινούν οι εργασίες της Εθνοσυνέλευσης, η οποία έχει ν' αντιμετωπίσει την λύση του πολιτειακού ζητήματος.
Στις διαβουλεύσεις επικράτησε τελικά η άποψη της συντηρητικής πτέρυγας, η οποία επιθυμούσε μοναρχικό καθεστώς. Η εκλογή του νέου βασιλιά τέθηκε, με την διενέργεια δημοψηφίσματος, στη βούληση του λαού. Ως νέος βασιλιάς της χώρας εξελέγη τελικά ο ΑΛΦΡΕΔΟΣ της ΜΕΓΑΛΗΣ ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ, ο οποίος δεν ανήλθε, όμως, ποτέ στο θρόνο, διότι η εκλογή του συγκρουόταν με τα Πρωτόκολλα του ΛΟΝΔΙΝΟΥ. Έτσι η εκλογή ακυρώθηκε και οι πληρεξούσιοι επέλεξαν απευθείας, αυτή τη φορά, μέσω της Εθνοσυνελεύσεως το νέο Βασιλέα της χώρας, που ήταν ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α΄...
Ακολουθούν πλάνα από τα Βασιλικά Ανάκτορα ΚΡΟΝΕΜΠΟΥΡΚ στην ΚΟΠΕΓΧΑΓΗ. Μια άλλη άποψη υποστηρίζει ότι δεν υπήρχε πολιτειακό ζήτημα, αφού ο θρόνος θεωρήθηκε απλώς χηρεύων και η συντακτική συνέλευση είχε ως σκοπό της την εκλογή νέου ηγεμόνα. Σύμφωνα με την ίδια θέση η ΑΓΓΛΙΑ ήταν εκείνη που σκηνοθέτησε την εκλογή του πρίγκιπα ΑΛΦΡΕΔΟΥ, ενώ και η απόδοση του στέμματος στον ΓΕΩΡΓΙΟ προήλθε από τον Λόρδο και τότε Πρωθυπουργό της ΑΓΓΛΙΑΣ, ΠΑΛΜΕΣΤΟΝ. Η εθνοσυνέλευση αναγόρευσε αμέσως τον ΓΕΩΡΓΙΟ βασιλιά της ΕΛΛΑΔΑΣ, δίνοντας του, όμως, τον τίτλο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, θέλοντας να υποδηλώσει ότι ήταν βασιλιάς των απανταχού Ελλήνων.
Ακολουθεί η προβολή πλάνων από τα Βασιλικά Ανάκτορα ΡΟΖΕΝΜΠΟΡΚ, ενώ επεξηγείται και η τελετή παράδοσης του στέμματος που έλαβε χώρα εκεί. Εν συνεχεία, προβάλλονται πλάνα από την ΚΕΡΚΥΡΑ, η οποία μαζί με τα υπόλοιπα νησιά του Ιονίου Πελάγους ενώθηκε το 1864 με τον Ελληνικό κορμό. Ο Αναπληρωτής Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, ΣΠΥΡΟΣ ΦΛΟΓΑΪΤΗΣ, αναλύει την πολιτική διείσδυση της Δύσης στα Επτάνησα ήδη από την περίοδο της Ενετοκρατίας. Σημαντική επίδραση, όμως, στην πολιτική του ανεξάρτητου από το 1815 κράτους των Ιονίων Νήσων άσκησε και η δημιουργία του ανεξάρτητου Ελληνικού κράτους. Ιδιαίτερη μνεία γίνεται ακόμη στα κόμματα που αναπτύχθηκαν στην Επτάνησο και είχαν για πρώτη φορά μία σαφή κοινωνική αναφορά, τα οποία και έδωσαν αγώνα για την ένωση της με τον Ελληνικό κορμό.
Ωστόσο, η επιθυμητή γαλήνη δεν επήλθε με την έλευση του ΓΕΩΡΓΙΟΥ. Η πρώτη περίοδος της δυναστείας (1864-1875) στιγματίστηκε από την συνεχή και αδιάκοπη επέμβαση στα πολιτικά πράγματα της χώρας και από την συνεχή παρέμβαση της δυναστείας στο σχηματισμό των Κυβερνήσεων.
