13 Ιανουαρίου 2011

ΜΥΘΟΣ ΚΑΙ ΝΟΜΙΣΜΑ



Παρουσιάζεται η εξέλιξη του Αρχαίου Ελληνικού Νομίσματος από την εποχή της εφευρέσεώς του. Γίνονται γνωστά τα μέσα συναλλαγής από την Προκερματική εποχή, προβάλλοντας την πρωτόγονο κατάσταση ανταλλαγής των αγαθών με βάση τα ζώα.
Με το πέρασμα του χρόνου έγινε προσπάθεια απλοποίησης για την αντικατάσταση των ζώων με εύχρηστη ύλη και ανθεκτική που είχε πραγματική αξία, το μέταλλο.

Το ταξίδι στον κόσμο του χρήματος ξεκινάει ο ΜΥΚΗΝΑΪΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ο οποίος απέδωσε στον χρυσό την πρώτη θέση, ενώ χάλκινα και ορειχάλκινα ΤΑΛΑΝΤΑ αποτελούσαν το μεγαλύτερο μέρος του θησαυρού των Βασιλιάδων της Κνωσού στη Μινωική Κρήτη. Τις πρώτες συναλλαγές της αρχαιότητας, οι οποίες γίνονταν με τη μορφή εμπορευμάτων, τις διαδέχτηκε η χρήση του ΟΒΕΛΟΥ, που εμφανίστηκε στις πρώτες δεκαετίες του 7ου αιώνα π.Χ. Τη δράκα των οβελών την ονόμασαν ΔΡΑΧΜΗ.

Ακολουθούν τα πρώτα νομίσματα που κόπηκαν στη ΛΥΔΙΑ στην ΙΩΝΙΑ της Μ. ΑΣΙΑΣ όπου δημιουργούνται τα πρώτα Νομισματοκοπεία. Τα πρώτα Ευρωπαϊκά Νομίσματα κόπηκαν γύρω στο 600 π.Χ. από τους Αιγινήτες και έφεραν έντυπη παράσταση της θαλάσσιας χελώνας, η οποία συμβόλιζε τη ναυτική δύναμη της ΑΙΓΙΝΑΣ και κυκλοφόρησαν ευρύτερα στον ελλαδικό χώρο. Στα χρόνια που ακολούθησαν η επεκτατική πολιτική της ΑΘΗΝΑΣ περιορίζει την κυριαρχία της ΑΙΓΙΝΑΣ στη θάλασσα και σηματοδοτεί τη νομισματική αλλαγή.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΟΙ 10 ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 7 ΗΜΕΡΩΝ

Ειπόντος τινός:
«Ω, Λεωνίδα, προς πολλούς μετ' ολίγων διακινδυνεύσων ούτως πάρει;»
Λεωνίδας έφη: «Ει μεν οίεσθέ με τωι πλήθει δειν πιστεύειν, ουδ' η πάσα Ελλάς αρκεί -βραχεία γαρ μοίρα του εκείνων πλήθους εστίν- ει δε ταις αρεταίς, και ούτος ο αριθμός ικανός


Όταν κάποιος του είπε:
«Με τόσους λίγους έρχεσαι, Λεωνίδα, να διακινδυνεύσεις απέναντι σε τόσους πολλούς;»
Ο Λεωνίδας είπε: «Αν πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο πλήθος, δεν αρκεί ούτε ολόκληρη η Ελλάδα -αφού αποτελεί μικρό μέρος σε σχέση με το πλήθος εκείνων. Αν όμως πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στις αρετές του καθενός, τότε και ο αριθμός αυτός είναι ικανός


(Πλούταρχος, Λακωνικά Αποφθέγματα)

Μανθάνειν ἐν μὲν τῷ Οὐρανῷ τὸ ὁρᾶν, ἐν δὲ τῇ Γῇ τὸ ἀναμιμνήσκεσθαι.

Μακάριος ὁ διὰ τῶν Μυστηρίων διελθών, οὗτος γιγνώσκει τῆς ζωῆς τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν σκοπόν!

Ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖνα εἶσ’ ὑπὸ χθόνα· οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν!


Πίνδαρος, Ποιητὴς τῶν Ἱερῶν Ἀγώνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ Προφήτης τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Δελφοῖς.



Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;

«Σήκω, σαΐτεψε το φίδι, πώχει αφήκει

η παλιά φιδομάνα και που τώρα

πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει

στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;

«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,

κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,

τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω

στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει

τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει

στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;


«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός


* οσκρός = κεντρί, δηλητήριο
Ο Έλληνας, τέκνο του ΔευκΑλίωνος, μάχεται συνΕχώς!