21 Δεκεμβρίου 2009

ΟΙ ΣΧΕΤΙΚΟΙ ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΟΝΥΣΟ ΜΥΘΟΙ

 

βλ. Το ντοκυμανταίρ τής ΕΡΤ με τίτλο:

ΣΤΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΤΩΝ ΘΕΩΝ - ΔΙΟΝΥΣΟΣ


Η σειρά «ΣΤΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΤΩΝ ΘΕΩΝ» επιχειρεί ένα οδοιπορικό στα χρυσά μονοπάτια της Ελληνικής Μυθολογίας, προβάλλοντας παράλληλα την ομορφιά του ελληνικού τοπίου και των αρχαιολογικών χώρων. Στο συγκεκριμένο επεισόδιο της σειράς αποκαλύπτονται οι διαδεδομένοι μύθοι που αφορούν το θεό του Αμπελιού και του Κρασιού, ΔΙΟΝΥΣΟ. Αναφορά στους μύθους που σχετίζονται με το θεό του κεφιού, τις συνθήκες γέννησής του, τις περιπέτειες του, τους παιδαγωγούς, τη συνοδεία του και το γάμο του με την ΑΡΙΑΔΝΗ. Ξεχωριστή σπουδαιότητα για τους Διονυσιακούς μύθους, το Ιερό και Θέατρο του ΔΙΟΝΥΣΟΥ, δίπλα στην ΑΚΡΟΠΟΛΗ, όπου κατά τη διάρκεια των εορταστικών εκδηλώσεων γεννήθηκαν το Αρχαίο Δράμα και η Κωμωδία.

ΑΦΗΓΗΣΗ: ΠΗΤΕΡ ΟΥΣΤΙΝΩΦ 

NARRATION: PETER USTINOV

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΟΙ 10 ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 7 ΗΜΕΡΩΝ

Ειπόντος τινός:
«Ω, Λεωνίδα, προς πολλούς μετ' ολίγων διακινδυνεύσων ούτως πάρει;»
Λεωνίδας έφη: «Ει μεν οίεσθέ με τωι πλήθει δειν πιστεύειν, ουδ' η πάσα Ελλάς αρκεί -βραχεία γαρ μοίρα του εκείνων πλήθους εστίν- ει δε ταις αρεταίς, και ούτος ο αριθμός ικανός


Όταν κάποιος του είπε:
«Με τόσους λίγους έρχεσαι, Λεωνίδα, να διακινδυνεύσεις απέναντι σε τόσους πολλούς;»
Ο Λεωνίδας είπε: «Αν πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο πλήθος, δεν αρκεί ούτε ολόκληρη η Ελλάδα -αφού αποτελεί μικρό μέρος σε σχέση με το πλήθος εκείνων. Αν όμως πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στις αρετές του καθενός, τότε και ο αριθμός αυτός είναι ικανός


(Πλούταρχος, Λακωνικά Αποφθέγματα)

Μανθάνειν ἐν μὲν τῷ Οὐρανῷ τὸ ὁρᾶν, ἐν δὲ τῇ Γῇ τὸ ἀναμιμνήσκεσθαι.

Μακάριος ὁ διὰ τῶν Μυστηρίων διελθών, οὗτος γιγνώσκει τῆς ζωῆς τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν σκοπόν!

Ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖνα εἶσ’ ὑπὸ χθόνα· οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν!


Πίνδαρος, Ποιητὴς τῶν Ἱερῶν Ἀγώνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ Προφήτης τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Δελφοῖς.



Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;

«Σήκω, σαΐτεψε το φίδι, πώχει αφήκει

η παλιά φιδομάνα και που τώρα

πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει

στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;

«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,

κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,

τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω

στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει

τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει

στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;


«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός


* οσκρός = κεντρί, δηλητήριο
Ο Έλληνας, τέκνο του ΔευκΑλίωνος, μάχεται συνΕχώς!