14 Μαΐου 2009

Σημαντική ελληνική αρχαιολογική ανακάλυψη στην Αλεξάνδρεια


Ως «ένα ιδιαίτερα σημαντικό ελληνιστικό άγαλμα, σπάνιο σε τέχνη και ομορφιά, που αναπαριστά μεγάλη προσωπικότητα της ελληνικής ιστορίας» χαρακτήρισε σε δηλώσεις της στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η αρχαιολόγος Καλλιόπη Λιμναίου - Παπακώστα, διευθύντρια του Ελληνικού Ινστιτούτου Έρευνας Αλεξανδρινού Πολιτισμού, το μαρμάρινο άγαλμα που ανακάλυψε με την επιστημονική ομάδα της στους κήπους Σαλαλάτ, στις 4 Μαΐου στην Αλεξάνδρεια.

Το άγαλμα βρέθηκε σε βάθος 8 μέτρων από την επιφάνεια, μέσα σε επίχωση ελληνιστικών/πρώιμων ρωμαϊκών χρόνων. Έχει ύψος 80 εκατοστά και όσον αφορά την κατάσταση διατήρησής του, σύμφωνα με τη διευθύντρια της ανασκαφής, το κεφάλι και ο κορμός σώζονται σε πολύ καλή κατάσταση, ενώ από τα κάτω άκρα λείπει το τμήμα κάτω από τα γόνατα. Το δεξί χέρι σώζεται έως πάνω από τον αγκώνα, σε μήκος 0,16 μ., ενώ το αριστερό λείπει τελείως από τον ώμο. Στα άνω άκρα υπάρχουν οπές για την προσάρτηση μεταλλικών συνδέσμων. Διασώζεται ο σύνδεσμος στον αριστερό ώμο.

Σημαντική είναι και η περιγραφή που έκανε η αρχαιολόγος, βάσει της οποίας, το εύρημα αναπαριστά σημαντική προσωπικότητα της αρχαίας ελληνικής ιστορίας. Συγκεκριμένα, «το άγαλμα αναπαριστά νέον άνδρα γυμνό, σε όρθια στάση, με το δεξί πόδι λυγισμένο. Στα βοστρυχωτά μαλλιά φέρει ταινία και στις παρειές έχει παραγναθίδες (φαβορίτες). Το πρόσωπο κλίνει προς τα αριστερά και τα μάτια στρέφονται προς τα πάνω, χαρακτηριστικά πολύ γνωστά από τα "ηρωικά" πορτρέτα του Μεγάλου Αλεξάνδρου από τον Λύσιππο. Το σώμα στρέφεται ελαφρά προς τα δεξιά και πιθανώς στηριζόταν σε βάση, ίχνη της οποίας είναι εμφανή στο δεξιό γλουτό. Η ήρεμη όψη του αγάλματος θυμίζει έντονα την απαλή πραξιτελική τεχνοτροπία της υψηλής αλεξανδρινής τέχνης».

Για το θέμα ασχολήθηκε και η μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδα «Αλ Αχράμ», η οποία αναφέρει μάλιστα ότι το εν λόγω άγαλμα έχει πολλά κοινά χαρακτηριστικά με άλλα αγάλματα του Μεγάλου Αλέξανδρου, στον οποίον πιθανόν και να ανήκει.

«Δεν γνωρίζουμε σε ποιον ακριβώς ανήκει - αν και έχουμε ήδη σχηματίσει κάποια πρώτη άποψη -δήλωσε η κ. Παπακώστα-, αλλά σίγουρα είναι σημαντική η ανακάλυψη ενός τέτοιου σπουδαίου αρχαίου αγάλματος στην Αλεξάνδρεια».

«Η περαιτέρω μελέτη του ευρήματος είναι απαραίτητη για την εξαγωγή ασφαλέστερων συμπερασμάτων», είπε η κ. Παπακώστα και πρόσθεσε:

«Η Αλεξάνδρεια είχε να προβεί σε τέτοια ανακάλυψη ολόκληρες δεκαετίες. Και για να καταλάβει κανείς την σημασία του ευρήματος, οι αιγυπτιακές αρχές που στηρίζουν την εν λόγω ελληνική αρχαιολογική - και τους ευχαριστούμε γι’ αυτό - ήδη έχουν αρχίσει τη συντήρηση του αγάλματος το οποίο άμεσα πρόκειται να εκτεθεί στο αρχαιολογικό Μουσείο της Αλεξάνδρειας.

Η αρχαιολόγος Καλλιόπη Παπακώστα διεξάγει αρχαιολογικές έρευνες στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου εδώ και 14 χρόνια, από τα οποία τα τελευταία τρία χρόνια στη συγκεκριμένη θέση, όπου έγινε η πρόσφατη ανακάλυψη.

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΟΙ 10 ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 7 ΗΜΕΡΩΝ

Ειπόντος τινός:
«Ω, Λεωνίδα, προς πολλούς μετ' ολίγων διακινδυνεύσων ούτως πάρει;»
Λεωνίδας έφη: «Ει μεν οίεσθέ με τωι πλήθει δειν πιστεύειν, ουδ' η πάσα Ελλάς αρκεί -βραχεία γαρ μοίρα του εκείνων πλήθους εστίν- ει δε ταις αρεταίς, και ούτος ο αριθμός ικανός


Όταν κάποιος του είπε:
«Με τόσους λίγους έρχεσαι, Λεωνίδα, να διακινδυνεύσεις απέναντι σε τόσους πολλούς;»
Ο Λεωνίδας είπε: «Αν πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο πλήθος, δεν αρκεί ούτε ολόκληρη η Ελλάδα -αφού αποτελεί μικρό μέρος σε σχέση με το πλήθος εκείνων. Αν όμως πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στις αρετές του καθενός, τότε και ο αριθμός αυτός είναι ικανός


(Πλούταρχος, Λακωνικά Αποφθέγματα)

Μανθάνειν ἐν μὲν τῷ Οὐρανῷ τὸ ὁρᾶν, ἐν δὲ τῇ Γῇ τὸ ἀναμιμνήσκεσθαι.

Μακάριος ὁ διὰ τῶν Μυστηρίων διελθών, οὗτος γιγνώσκει τῆς ζωῆς τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν σκοπόν!

Ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖνα εἶσ’ ὑπὸ χθόνα· οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν!


Πίνδαρος, Ποιητὴς τῶν Ἱερῶν Ἀγώνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ Προφήτης τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Δελφοῖς.



Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;

«Σήκω, σαΐτεψε το φίδι, πώχει αφήκει

η παλιά φιδομάνα και που τώρα

πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει

στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;

«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,

κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,

τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω

στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει

τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει

στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;


«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός


* οσκρός = κεντρί, δηλητήριο
Ο Έλληνας, τέκνο του ΔευκΑλίωνος, μάχεται συνΕχώς!