9 Οκτωβρίου 2008

Όριο "εγγυημένων τραπεζικών καταθέσεων" στα 100.000 ευρώ.

Στη Βουλή κατατέθηκε την Πέμπτη η τροπολογία του υπουργείου Οικονομικών για την αύξηση του ορίου των εγγυημένων τραπεζικών καταθέσεων ιδιωτών στα 100.000 ευρώ, από 20.000 σήμερα.

Η διάρκεια της εγγύησης είναι τρία χρόνια και ισχύει γιά όλες τις τράπεζες που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, ενώ οι αποζημιώσεις θα καταβάλλονται από το Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων, Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου υπό την εποπτεία του υπουργείου Οικονομίας.

Η αποζημίωση θα καταβάλλεται σε κάθε καταθέτη, ανεξάρτητα από τον αριθμό των λογαριασμών που έχει σε μία τράπεζα.

Για τους κοινούς τραπεζικούς λογαρισμούς, το τμήμα που αναλογεί σε κάθε καταθέτη θεωρείται χωριστή κατάθεση και καλύπτεται μέχρι το όριο των 100.000 ευρώ. Έτσι, αν τρεις καταθέτες έχουν έναν κοινό λογαριασμό της τάξεως των 200.000 ευρώ θα πάρει έκαστος 66.666 ευρώ, ενώ αν ο λογαρισμός είναι 400.000 ευρώ θα πάρει έκαστος από 100.000 ευρώ.

Αν ένας καταθέτης έχει λογαρισμούς σε παραπάνω από μία τράπεζες, δικαιούται αποζημίωση έως 100.000 ευρώ από κάθε μία τράπεζα. Το ίδιο ισχύει και αν έχει πολλούς λογαρισμούς σε μία μόνο τράπεζα.

Για τις αποζημιώσεις δεν προβλέπονται φόροι ή εισφορές.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΟΙ 10 ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 7 ΗΜΕΡΩΝ

Ειπόντος τινός:
«Ω, Λεωνίδα, προς πολλούς μετ' ολίγων διακινδυνεύσων ούτως πάρει;»
Λεωνίδας έφη: «Ει μεν οίεσθέ με τωι πλήθει δειν πιστεύειν, ουδ' η πάσα Ελλάς αρκεί -βραχεία γαρ μοίρα του εκείνων πλήθους εστίν- ει δε ταις αρεταίς, και ούτος ο αριθμός ικανός


Όταν κάποιος του είπε:
«Με τόσους λίγους έρχεσαι, Λεωνίδα, να διακινδυνεύσεις απέναντι σε τόσους πολλούς;»
Ο Λεωνίδας είπε: «Αν πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο πλήθος, δεν αρκεί ούτε ολόκληρη η Ελλάδα -αφού αποτελεί μικρό μέρος σε σχέση με το πλήθος εκείνων. Αν όμως πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στις αρετές του καθενός, τότε και ο αριθμός αυτός είναι ικανός


(Πλούταρχος, Λακωνικά Αποφθέγματα)

Μανθάνειν ἐν μὲν τῷ Οὐρανῷ τὸ ὁρᾶν, ἐν δὲ τῇ Γῇ τὸ ἀναμιμνήσκεσθαι.

Μακάριος ὁ διὰ τῶν Μυστηρίων διελθών, οὗτος γιγνώσκει τῆς ζωῆς τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν σκοπόν!

Ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖνα εἶσ’ ὑπὸ χθόνα· οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν!


Πίνδαρος, Ποιητὴς τῶν Ἱερῶν Ἀγώνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ Προφήτης τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Δελφοῖς.



Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;

«Σήκω, σαΐτεψε το φίδι, πώχει αφήκει

η παλιά φιδομάνα και που τώρα

πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει

στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;

«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,

κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,

τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω

στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει

τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει

στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;


«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός


* οσκρός = κεντρί, δηλητήριο
Ο Έλληνας, τέκνο του ΔευκΑλίωνος, μάχεται συνΕχώς!