20 Ιουλίου 2008

"Ό,τι είναι να κάνουμε να το κάνουμε μονάχοι μας!" (Θεόδωρος Κολοκοτρώνης)


Ζούμε σε μια εποχή που την χαρακτηρίζει η μετριότητα κι η ανευθυνότητα, που ζει στον απόηχο του παρελθόντος, χωρίς να ‘χει τη δύναμη να διαμορφώσει το παρόν και το μέλλον, σε μια εποχή στείρα με καταφανή τα σημεία του εκφυλισμού και της σήψεως, σ’ αυτή την εποχή που δογματίζει ανόητα και χτίζει ναούς για να τους γκρεμίσει, υπάρχουν ακόμη ΕΛΛΗΝΕΣ που υποφέρουν βλέποντας τον εξευτελισμό και τον διασυρμό της άλλοτε περήφανης ΠΑΤΡΙΔΑΣ μας!

Αυτοί που μας διοικούν αδιάφοροι κι ανίκανοι παρακολουθούν σαν απλοί θεατές τους Σκοπιανούς, τους Αλβανούς, τους Τούρκους, τους Βούλγαρους, να διεκδικούν τμήματα της Ελλάδος κι’ ανύπαρκτα δικαιώματα στο Ελληνικό έδαφος, χωρίς ν’ αντιδρούν!

Ως πότε θ’ ανεχόμαστε ανίκανες κυβερνήσεις κι ανίκανους πολιτικούς, να καθορίζουν το μέλλον της Ελλάδος και το μέλλον των επομένων γενεών, με γνώμονα τα πολιτικά τους συμφέροντα, τα προσωπικά τους συμφέροντα και τα συμφέροντα των πατρώνων τους; Ως πότε θ’ ανεχόμαστε να ξεπουλάνε τον τόπο μας;


ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΟΙ 10 ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 7 ΗΜΕΡΩΝ

Ειπόντος τινός:
«Ω, Λεωνίδα, προς πολλούς μετ' ολίγων διακινδυνεύσων ούτως πάρει;»
Λεωνίδας έφη: «Ει μεν οίεσθέ με τωι πλήθει δειν πιστεύειν, ουδ' η πάσα Ελλάς αρκεί -βραχεία γαρ μοίρα του εκείνων πλήθους εστίν- ει δε ταις αρεταίς, και ούτος ο αριθμός ικανός


Όταν κάποιος του είπε:
«Με τόσους λίγους έρχεσαι, Λεωνίδα, να διακινδυνεύσεις απέναντι σε τόσους πολλούς;»
Ο Λεωνίδας είπε: «Αν πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο πλήθος, δεν αρκεί ούτε ολόκληρη η Ελλάδα -αφού αποτελεί μικρό μέρος σε σχέση με το πλήθος εκείνων. Αν όμως πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στις αρετές του καθενός, τότε και ο αριθμός αυτός είναι ικανός


(Πλούταρχος, Λακωνικά Αποφθέγματα)

Μανθάνειν ἐν μὲν τῷ Οὐρανῷ τὸ ὁρᾶν, ἐν δὲ τῇ Γῇ τὸ ἀναμιμνήσκεσθαι.

Μακάριος ὁ διὰ τῶν Μυστηρίων διελθών, οὗτος γιγνώσκει τῆς ζωῆς τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν σκοπόν!

Ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖνα εἶσ’ ὑπὸ χθόνα· οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν!


Πίνδαρος, Ποιητὴς τῶν Ἱερῶν Ἀγώνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ Προφήτης τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Δελφοῖς.



Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;

«Σήκω, σαΐτεψε το φίδι, πώχει αφήκει

η παλιά φιδομάνα και που τώρα

πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει

στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;

«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,

κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,

τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω

στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει

τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει

στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;


«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός


* οσκρός = κεντρί, δηλητήριο
Ο Έλληνας, τέκνο του ΔευκΑλίωνος, μάχεται συνΕχώς!