17 Ιουλίου 2008

ΟΤΑΝ Η "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ" ΞΕΠΕΦΤΕΙ ΣΕ ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΗ ΒΕΒΗΛΩΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΡΧΙΑ... ΤΟΤΕ, "ΣΗΜΑΔΙ ΟΤΙ ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΛΑΒΟΥΝΕ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΕΚΔΙΚΗΣΗ", ΚΑΘΩΣ ΤΟ ΕΙΠΕ Ο ΠΟΙΗΤΗΣ!

ΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΤΩΝ ΘΕΡΜΟΠΥΛΩΝ... ΣΤΟΧΟΣ ΑΡΡΩΣΤΗΜΕΝΩΝ ΥΠΑΡΞΕΩΝ:

Να χαίρονται τους νέους τους. Αποτροπιασμό και θλίψη προκάλεσε σε όσους βρέθηκαν σήμερα στο μνημείο των Θερμοπυλών η εικόνα που αντίκρισαν. Τα «παιδιά» των Εξαρχείων είχαν περάσει από εκεί και με κόκκινο σπρέι είχαν βανδαλίσει τον χώρο.
Με σπρέι έγραψαν στο μνημείο υβριστικά συνθήματα και ζωγράφισαν τα γνωστά τους… «αλφάδια». Αλλά τόσο θάρρος που τους έχουν δώσει, γιατί να μην τα κάνουν όλα αυτά.
Και μάλιστα ανενόχλητοι όπως πάντα. Φαίνεται ότι δεν τους έφταναν οι βανδαλισμοί και οι καταστροφές εναντίον ζωντανών, αλλά αποφάσισαν να χτυπήσουν και τους … νεκρούς. Η μόνη γεύση που μένει από αυτή την ιστορία, είναι αυτή της απογοήτευσης. Απογοήτευση για ένα κράτος το οποίο έχει αφήσει τους βάνδαλους να γυρνούν ελεύθεροι.
Αλλά δεν φταίνε αυτοί που το έκαναν. Φταίνε οι πανεπιστημιακοί τύπου … Ρεπούση, οι οποίοι παραγεμίζουν τα μυαλά των παιδιών με αηδίες.

ΠΗΓΗ: ΕΛ. ΚΟΣΜΟΣ
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΟΙ 10 ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 7 ΗΜΕΡΩΝ

Ειπόντος τινός:
«Ω, Λεωνίδα, προς πολλούς μετ' ολίγων διακινδυνεύσων ούτως πάρει;»
Λεωνίδας έφη: «Ει μεν οίεσθέ με τωι πλήθει δειν πιστεύειν, ουδ' η πάσα Ελλάς αρκεί -βραχεία γαρ μοίρα του εκείνων πλήθους εστίν- ει δε ταις αρεταίς, και ούτος ο αριθμός ικανός


Όταν κάποιος του είπε:
«Με τόσους λίγους έρχεσαι, Λεωνίδα, να διακινδυνεύσεις απέναντι σε τόσους πολλούς;»
Ο Λεωνίδας είπε: «Αν πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο πλήθος, δεν αρκεί ούτε ολόκληρη η Ελλάδα -αφού αποτελεί μικρό μέρος σε σχέση με το πλήθος εκείνων. Αν όμως πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στις αρετές του καθενός, τότε και ο αριθμός αυτός είναι ικανός


(Πλούταρχος, Λακωνικά Αποφθέγματα)

Μανθάνειν ἐν μὲν τῷ Οὐρανῷ τὸ ὁρᾶν, ἐν δὲ τῇ Γῇ τὸ ἀναμιμνήσκεσθαι.

Μακάριος ὁ διὰ τῶν Μυστηρίων διελθών, οὗτος γιγνώσκει τῆς ζωῆς τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν σκοπόν!

Ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖνα εἶσ’ ὑπὸ χθόνα· οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν!


Πίνδαρος, Ποιητὴς τῶν Ἱερῶν Ἀγώνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ Προφήτης τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Δελφοῖς.



Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;

«Σήκω, σαΐτεψε το φίδι, πώχει αφήκει

η παλιά φιδομάνα και που τώρα

πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει

στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;

«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,

κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,

τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω

στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει

τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει

στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;


«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός


* οσκρός = κεντρί, δηλητήριο
Ο Έλληνας, τέκνο του ΔευκΑλίωνος, μάχεται συνΕχώς!