Τὸ γὰρ Βέβαιον καὶ Πιστὸν καὶ Ὑγιές, τοῦτο ἐγώ φημι εἶναι τὴν ἀληθινὴν Φιλοσοφίαν... Αυτό που έχει Βεβαιότητα, Αξιοπιστία και Υγίεια, αυτό λέω εγώ ότι είναι η αληθινή Φιλοσοφία... ~ΠΛΑΤΩΝ - Δεκάτη Επιστολή~
13 Ιουνίου 2008
ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ - ΨΗΦΙΑΚΗ ΑΝΑΔΟΜΗΣΙΣ. ΑΛΗΘΕΙΑ -ΑΘΗΝΑ > ΠΑΡΘΕΝΩΝ...
Ο ΑΛΗΘΕΣΤΕΡΟΣ ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΕΧΕΙ ΔΟΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΛΑΤΩΝΑ ΣΤΟΝ "ΚΡΑΤΥΛΟ". ΕΚΕΙ ΕΠΙΣΗΜΑΙΝΕΤΑΙ ΟΤΙ Η ΛΕΞΗ ΠΑΡΑΓΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΕΡΗΤΙΚΟ "Α" ΚΑΙ ΤΗΝ ΛΗΘΗ, ΔΗΛΑΔΗ ΤΟ ΑΛΗΘΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΗ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΛΗΘΗ. Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ ΦΡΟΝΕΙ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ, ΟΤΙ ΤΟ ΑΛΗΘΕΣ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΥΠΟΚΕΙΤΑΙ ΣΤΗΝ ΦΘΟΡΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΞΩΧΡΟΝΙΚΟ, ΕΧΕΙ ΜΕΘΕΞΗ ΜΕ ΤΟ ΘΕΙΟ. ΕΤΣΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΘΕΙΑ ΥΠΟΘΕΣΗ.
ΘΕΟΣ ΑΛΛΩΣΤΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΗΜΑΙΝΕ ΤΟ ΘΕΕΙΝ Ή ΤΡΕΧΕΙΝ. ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΑΛΟΓΙΣΤΙΚΟ Ή ΣΤΟΧΑΣΤΙΚΟ ΤΡΕΞΙΜΟ. Η ΘΕΑ ΕΞΑΛΛΟΥ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ, Η ΑΘΗΝΑ, ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΑ ΤΟΥ ΔΙΟΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΑΝΟΙΓΕΙ Ο ΗΦΑΙΣΤΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΛΕΚΥ. Η ΠΥΡΑΚΤΩΣΗ ΛΟΙΠΟΝ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΗΣ Η ΠΡΟΚΑΛΟΥΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟ Ή ΣΤΟΧΑΣΜΟ ΓΕΝΝΑ, ΑΝΩΘΕΝ, ΤΗΝ ΣΟΦΙΑ. ΑΥΤΗ Η ΘΑΥΜΑΣΙΑ ΕΙΚΟΝΟΠΛΑΣΙΑ ΑΝΑΠΑΡΙΣΤΑΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΑΕΤΩΜΑ ΤΟΥ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ ΜΑΣ.
ΑΥΤΗ Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ Ή ΑΘΗΝΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΠΑΡΘΕΝΙΚΗ ΓΕΝΝΗΣΗ. ΕΤΣΙ ΠΡΙΝ ΑΠ΄ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ, ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΥΠΕΔΕΙΞΑΝ ΟΤΙ, ΓΙΑ ΝΑ ΒΙΩΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΕΦΑΛΗ ΤΟΥ, ΝΑ ΤΗΝ ΠΑΡΘΕΝΟΓΕΝΝΗΣΕΙ.
ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ, ΔΗΛΑΔΗ Η ΕΚΜΑΙΕΥΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΘΕΝΙΚΗΣ ΑΝΩ ΓΕΝΝΕΣΕΩΣ ΤΗΣ. ΓΙ΄ΑΥΤΟ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΡΙΝ ΑΠ΄ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΕΚΤΙΣΑΝ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ.
ΟΝΟΜΑΣΑΝ "ΠΑΡΘΕΝΙΟΝ" ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΟΡΟΣ ΣΤΗΝ ΑΡΚΑΔΙΑ. ΕΔΩΣΑΝ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ "ΠΑΡΘΕΝΟΥ" Σ΄ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΖΩΔΙΑ. ΕΠΟΝΟΜΑΣΑΝ ΕΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΣΜΗΝΟΣ ΑΠΟ 300.000 ΗΛΙΟΥΣ "ΓΑΛΑΞΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΘΕΝΟΥ" ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΛΕΣΑΝ ΜΙΑ ΛΑΜΠΡΗ ΘΕΑ ΤΟΥΣ, ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ, ΠΑΡΘΕΝΟ.
ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΜΑΣ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΚΑΛΑ, ΓΙΑΤΙ ΤΗΝ ΒΙΩΝΑΝ, ΤΗΝ ΠΑΡΘΕΝΙΚΗ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑ ΝΑ ΒΛΕΠΟΥΝ ΝΑ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥΣ. Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΣΥΛΛΗΦΘΕΙ ΣΤΟΥΣ ΠΥΡΑΚΤΩΜΕΝΟΥΣ ΣΤΟΧΑΣΜΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΕΚΔΗΛΩΘΕΙ ΣΤΗΝ ΑΡΧΕΤΥΠΙΚΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ.
ΕΙΔΑΝ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΝΑ ΛΑΜΒΑΝΕΙ ΣΑΡΚΑ ΚΑΙ ΟΣΤΑ, ΒΓΑΛΜΕΝΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΟΦΥΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΡΑ, ΕΝΔΕΔΥΜΕΝΗ ΤΟ ΠΑΜΦΩΤΟ ΕΝΔΥΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΟΓΟΥ.
ΓΙ΄ΑΥΤΟΥΣ ΛΟΙΠΟΝ ΗΤΑΝ ΜΕΓΙΣΤΗ ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑ ΝΑ ΟΡΑΣ ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΑΙ ΔΥΣΤΥΧΙΑ Ν' ΑΔΥΝΑΤΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΔΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ.
ΠΗΓΗ: ELLINGREEK
ΟΙ 10 ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 7 ΗΜΕΡΩΝ
-
Εὖ δ' ἴστε, ὦ Ἀθηναῖοι, ὅτι πλεῖστον διαφέρει φήμη καὶ συκοφαντία. Φήμη μὲν γὰρ οὐ κοινωνεῖ διαβολῇ, διαβολὴ δὲ ἀδελφόν ἐστι συκοφαντί...
-
ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟΣ ΜΑΡΞΙΣΜΟΣ - CULTURAL MARXISM Προϊόντος δὲ τοῦ χρόνου καὶ λήθης ἐγγιγνομένης ἐν αὐτῷ μᾶλλον καὶ δυναστεύει τὸ τῆς ...
-
Τῶν ὄντων τὰ μέν ἐστιν ἐφ' ἡμῖν , τὰ δὲ οὐκ ἐφ' ἡμῖν . Ἐφ' ἡμῖν μὲν ὑπόληψις , ὁρμή , ὄρεξις , ἔκκλισις καὶ ἑνὶ λόγῳ...
-
Αμφιπρόσωπη Ερμαϊκή Στήλη. Γενειοφόρος και Αγένειος Ερμής... Το Πέρασμα από την μια κατάσταση στην άλλη...
-
Πλημμυρίδα τα γεγονότα πλήττουν την διάνοιά μας και το συναισθηματικό μας κέντρο... Χαρακτηριστικά γνωρίσματα ενός “γένους” διεφθαρμέν...
-
Ὄνος ἐνδυσάμενος λέοντος δορὰν περιῄει ἐκφοβῶν τὰ ἄλογα ζῷα . Καὶ δὴ θεασάμενος ἀλώπεκα ἐπειρᾶτο καὶ ταύτην δεδίττεσθαι. ...
-
Ομήρου "Ιλιάς", Ραψωδία Π , στίχοι: 233 επ. «Ζεῦ ἄνα Δωδωναῖε Πελασγικὲ τηλόθι ναίων Δωδώνης μεδέων δυσχειμέρου, ἀμφὶ δὲ Σ...
-
Ἄριστος τρόπος τοῦ ἀμύνεσθαι τὸ μὴ ἐξομοιοῦσθαι! Ο καλύτερος τρόπος να αμύνεσαι, είναι να μην εξομοιώνεσαι με τον αντίπαλό σου! (Μάρκ...
-
Ὁ Χρόνος ὡς πρὸς μὲν τὸ «Τώρα» εἶναι πεπερασμένος, ὡς πρὸς δὲ τὰ μέρη του, ποὺ ὑπάρχουν διττῶς (δηλ. τὸ Παρελθὸν καὶ τὸ Μέλλον)...
-
Σοφὸν ἔοικε χρῆμα τὸ τῆς ἡσυχίας πρός τ' ἄλλα καὶ εἰς ἐπιστήμης καὶ φρονήσεως μελέτην · λέγω δ' οὐ τὴν καπηλικὴν καὶ ἀγοραί...
«Ω, Λεωνίδα, προς πολλούς μετ' ολίγων διακινδυνεύσων ούτως πάρει;»
Λεωνίδας έφη: «Ει μεν οίεσθέ με τωι πλήθει δειν πιστεύειν, ουδ' η πάσα Ελλάς αρκεί -βραχεία γαρ μοίρα του εκείνων πλήθους εστίν- ει δε ταις αρεταίς, και ούτος ο αριθμός ικανός!»
Όταν κάποιος του είπε:
«Με τόσους λίγους έρχεσαι, Λεωνίδα, να διακινδυνεύσεις απέναντι σε τόσους πολλούς;»
Ο Λεωνίδας είπε: «Αν πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο πλήθος, δεν αρκεί ούτε ολόκληρη η Ελλάδα -αφού αποτελεί μικρό μέρος σε σχέση με το πλήθος εκείνων. Αν όμως πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στις αρετές του καθενός, τότε και ο αριθμός αυτός είναι ικανός!»
(Πλούταρχος, Λακωνικά Αποφθέγματα)
Μανθάνειν ἐν μὲν τῷ Οὐρανῷ τὸ ὁρᾶν, ἐν δὲ τῇ Γῇ τὸ ἀναμιμνήσκεσθαι.
Μακάριος ὁ διὰ τῶν Μυστηρίων διελθών, οὗτος γιγνώσκει τῆς ζωῆς τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν σκοπόν!
Ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖνα εἶσ’ ὑπὸ χθόνα· οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν!
Πίνδαρος, Ποιητὴς τῶν Ἱερῶν Ἀγώνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ Προφήτης τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Δελφοῖς.
Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;
«Σήκω,
η παλιά φιδομάνα και που τώρα
πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει
στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;
«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,
κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,
τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω
στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει
τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει
στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;
«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός